1. Balancing of chemical equation
Balancing of chemical equation means that the number of atoms of each element is equal on both the sides of the equation.
For example:
2H2 + O2 → 2H2O
The equation is already balanced, since there are two hydrogen atoms on both sides and two oxygen atoms on both sides.
Magnesium
Mg + 2HCl → MgCl2 + H2
Aluminium
Al + 3HCl → AlCl3 + H2
1. രാസ സമവാക്യങ്ങളുടെ സന്തുലിതാവസ്ഥ
കെമിക്കൽ സമവാക്യത്തിന്റെ സന്തുലിതാവസ്ഥ അർത്ഥമാക്കുന്നത് ഓരോ മൂലകത്തിന്റെയും ആറ്റങ്ങളുടെ എണ്ണം സമവാക്യത്തിന്റെ ഇരുവശത്തും തുല്യമാണ് എന്നാണ്.
ഉദാഹരണത്തിന്:
2H2 + O2 → 2H2O
ഇരുവശത്തും രണ്ട് ഹൈഡ്രജൻ ആറ്റങ്ങളും ഇരുവശത്തും രണ്ട് ഓക്സിജൻ ആറ്റങ്ങളും ഉള്ളതിനാൽ സമവാക്യം ഇതിനകം സന്തുലിതമാണ്.
മഗ്നീഷ്യം
Mg + 2HCl → MgCl2 + H2
അലുമിനിയം
Al + 3HCl → AlCl3 + H2
2. Oxidation and Reduction
Oxidation: Oxidation is the loss of electrons or an increase in oxidation state by a molecule, atom, or ion. Oxidation reactions involve the transfer of electrons from one species to another.
Examples of Oxidation:
1. Combustion of ethanol: C2H6O + 3O2 → 2CO2 + 3H2O
2. Rusting of iron: 4Fe + 3O2 → 2Fe2O3
3. Oxidation of Glucose: C6H12O6 + 6O2 → 6CO2 + 6H2O
Reduction: Reduction is the gain of electrons or a decrease in oxidation state by a molecule, atom, or ion. Reduction reactions involve the transfer of electrons from one species to another.
Examples of Reduction:
1. Reduction of Iron Oxide: Fe2O3 + 3H2 → 2Fe + 3H2O
2. Reduction of Carbon Dioxide: CO2 + 2H2 → CH3OH
3. Reduction of Nitrate: NO3- + 8H+ + 8e- → NH4+
2. ഓക്സീകരണവും കുറയ്ക്കലും
ഓക്സിഡേഷൻ: ഇലക്ട്രോണുകളുടെ നഷ്ടം അല്ലെങ്കിൽ ഒരു തന്മാത്ര, ആറ്റം അല്ലെങ്കിൽ അയോൺ എന്നിവയാൽ ഓക്സിഡേഷൻ അവസ്ഥയിലെ വർദ്ധനവാണ് ഓക്സിഡേഷൻ. ഒരു സ്പീഷിസിൽ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് ഇലക്ട്രോണുകളുടെ കൈമാറ്റം ഓക്സിഡേഷൻ പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.
ഓക്സിഡേഷന്റെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
1. എത്തനോൾ ജ്വലനം: C2H6O + 3O2 → 2CO2 + 3H2O
2. ഇരുമ്പ് തുരുമ്പെടുക്കൽ: 4Fe + 3O2 → 2Fe2O3
3. ഗ്ലൂക്കോസിന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ: C6H12O6 + 6O2 → 6CO2 + 6H2O
റിഡക്ഷൻ: ഇലക്ട്രോണുകളുടെ നേട്ടം അല്ലെങ്കിൽ ഒരു തന്മാത്ര, ആറ്റം അല്ലെങ്കിൽ അയോൺ എന്നിവയുടെ ഓക്സിഡേഷൻ അവസ്ഥയിലെ കുറവ്. ഒരു സ്പീഷിസിൽ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് ഇലക്ട്രോണുകളുടെ കൈമാറ്റം റിഡക്ഷൻ റിയാക്ഷൻസിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.
റിഡക്ഷൻ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
1. അയൺ ഓക്സൈഡിന്റെ കുറവ്: Fe2O3 + 3H2 → 2Fe + 3H2O
2. കാർബൺ ഡൈ ഓക്സൈഡിന്റെ കുറവ്: CO2 + 2H2 → CH3OH
3. നൈട്രേറ്റ് കുറയ്ക്കൽ: NO3- + 8H+ + 8e- → NH4+
3. Oxidation number
Oxidation number is a number assigned to an atom in a molecule which represents the degree of oxidation of that atom. Oxidation numbers are typically written as a superscript to the right of the symbol for the element. The following are examples of oxidation numbers:
1. Oxygen in its elemental form has an oxidation number of 0.
2. Hydrogen in its elemental form has an oxidation number of +1.
3. Fluorine in its elemental form has an oxidation number of -1.
4. Sodium in its elemental form has an oxidation number of +1.
5. Chlorine in its elemental form has an oxidation number of -1.
6. In the compound NaCl (sodium chloride), the oxidation number of sodium is +1 and the oxidation number of chlorine is -1.
7. In the compound H2O (water), the oxidation number of hydrogen is +1 and the oxidation number of oxygen is -2.
8. In the compound HClO4 (perchloric acid), the oxidation number of hydrogen is +1, the oxidation number of chlorine is +7, and the oxidation number of oxygen is -2.
3. ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ
ഒരു തന്മാത്രയിലെ ഒരു ആറ്റത്തിന്റെ ഓക്സീകരണത്തിന്റെ അളവിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ഒരു സംഖ്യയാണ് ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ. ഓക്സിഡേഷൻ സംഖ്യകൾ സാധാരണയായി മൂലകത്തിന്റെ ചിഹ്നത്തിന്റെ വലതുവശത്ത് ഒരു സൂപ്പർസ്ക്രിപ്റ്റായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു. ഓക്സിഡേഷൻ സംഖ്യകളുടെ ഉദാഹരണങ്ങൾ ഇനിപ്പറയുന്നവയാണ്:
1. ഓക്സിജന്റെ മൂലക രൂപത്തിലുള്ള ഓക്സിഡേഷൻ സംഖ്യ 0 ആണ്.
2. ഹൈഡ്രജൻ അതിന്റെ മൂലക രൂപത്തിൽ +1 എന്ന ഓക്സീകരണ സംഖ്യയുണ്ട്.
3. ഫ്ലൂറിൻ അതിന്റെ മൂലക രൂപത്തിൽ -1 ന്റെ ഓക്സീകരണ സംഖ്യയുണ്ട്.
4. സോഡിയത്തിന് അതിന്റെ മൂലക രൂപത്തിലുള്ള ഓക്സീകരണ സംഖ്യ +1 ഉണ്ട്.
5. ക്ലോറിൻ അതിന്റെ മൂലക രൂപത്തിൽ -1 ന്റെ ഓക്സീകരണ സംഖ്യയുണ്ട്.
6. NaCl (സോഡിയം ക്ലോറൈഡ്) സംയുക്തത്തിൽ, സോഡിയത്തിന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ +1 ഉം ക്ലോറിൻ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ -1 ഉം ആണ്.
7. H2O (വെള്ളം) സംയുക്തത്തിൽ, ഹൈഡ്രജന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ +1 ഉം ഓക്സിജന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ -2 ഉം ആണ്.
8. HClO4 (പെർക്ലോറിക് ആസിഡ്) സംയുക്തത്തിൽ, ഹൈഡ്രജന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ +1 ആണ്, ക്ലോറിൻ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ +7 ആണ്, ഓക്സിജന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ -2 ആണ്.
4. Overview of determining the oxidation number
The oxidation number of an atom in a compound can be determined by using a set of rules, such as the following:
1. The oxidation number of an atom in a neutral element (e.g., H2, O2, Cl2) is zero.
2. The oxidation number of a monatomic ion is equal to its charge.
3. The oxidation number of a Group IA element in a compound is +1.
4. The oxidation number of a Group IIA element in a compound is +2.
5. The oxidation number of a Group VIIA element in a compound is -1.
6. The oxidation number of a Group VIIIA element in a compound is -2.
7. The oxidation number of hydrogen in a compound is usually +1, except when it is bonded to a metal, in which case it is -1.
8. The oxidation number of oxygen in a compound is usually -2, except in peroxides and compounds containing fluorine, in which case it is -1.
9. The sum of the oxidation numbers of all atoms in a compound is equal to the charge on the compound.
4. ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ നിർണ്ണയിക്കുന്നതിനുള്ള അവലോകനം
ഇനിപ്പറയുന്നവ പോലുള്ള ഒരു കൂട്ടം നിയമങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് ഒരു സംയുക്തത്തിലെ ആറ്റത്തിന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ നിർണ്ണയിക്കാനാകും:
1. ഒരു ന്യൂട്രൽ മൂലകത്തിലെ (ഉദാ. H2, O2, Cl2) ആറ്റത്തിന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ പൂജ്യമാണ്.
2. ഒരു മോണാറ്റോമിക് അയോണിന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ അതിന്റെ ചാർജിന് തുല്യമാണ്.
3. ഒരു സംയുക്തത്തിലെ ഗ്രൂപ്പ് IA മൂലകത്തിന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ +1 ആണ്.
4. ഒരു സംയുക്തത്തിലെ ഗ്രൂപ്പ് IIA മൂലകത്തിന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ +2 ആണ്.
5. ഒരു സംയുക്തത്തിലെ ഗ്രൂപ്പ് VIIA മൂലകത്തിന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ -1 ആണ്.
6. ഒരു സംയുക്തത്തിലെ ഗ്രൂപ്പ് VIIIA മൂലകത്തിന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ -2 ആണ്.
7. ഒരു സംയുക്തത്തിലെ ഹൈഡ്രജന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ സാധാരണയായി +1 ആണ്, അത് ഒരു ലോഹവുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ഒഴികെ, അത് -1 ആണ്.
8. പെറോക്സൈഡുകളിലും ഫ്ലൂറിൻ അടങ്ങിയ സംയുക്തങ്ങളിലും ഒഴികെ ഒരു സംയുക്തത്തിലെ ഓക്സിജന്റെ ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പർ സാധാരണയായി -2 ആണ്, ഈ സാഹചര്യത്തിൽ അത് -1 ആണ്.
9. ഒരു സംയുക്തത്തിലെ എല്ലാ ആറ്റങ്ങളുടെയും ഓക്സിഡേഷൻ നമ്പറുകളുടെ ആകെത്തുക സംയുക്തത്തിലെ ചാർജിന് തുല്യമാണ്.
5. Redox reactions
This reaction involves the transfer of electrons, with the oxygen atoms gaining electrons and the iron atoms losing electrons. The term “redox” is derived from the words “reduction” and “oxidation,” which refer to the gain and loss of electrons, respectively.
The oxidation of iron (Fe) to iron(III) oxide (Fe2O3) is an example of a redox reaction.
2Fe(s) + 3O2(g) → 2Fe2O3(s)
5. റെഡോക്സ് പ്രതികരണങ്ങൾ
ഈ പ്രതിപ്രവർത്തനത്തിൽ ഇലക്ട്രോണുകളുടെ കൈമാറ്റം ഉൾപ്പെടുന്നു, ഓക്സിജൻ ആറ്റങ്ങൾ ഇലക്ട്രോണുകൾ നേടുകയും ഇരുമ്പ് ആറ്റങ്ങൾക്ക് ഇലക്ട്രോണുകൾ നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. യഥാക്രമം ഇലക്ട്രോണുകളുടെ നേട്ടവും നഷ്ടവും സൂചിപ്പിക്കുന്ന “റിഡക്ഷൻ”, “ഓക്സിഡേഷൻ” എന്നീ വാക്കുകളിൽ നിന്നാണ് “റെഡോക്സ്” എന്ന പദം ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്.
ഇരുമ്പ് (Fe) ഇരുമ്പ് (III) ഓക്സൈഡിലേക്ക് (Fe2O3) ഓക്സിഡേഷൻ ചെയ്യുന്നത് ഒരു റെഡോക്സ് പ്രതിപ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഒരു ഉദാഹരണമാണ്.
2Fe(s) + 3O2(g) → 2Fe2O3(s)
6. Rate of chemical reactions
The rate of a chemical reaction is a measure of how quickly reactants are converted into products. It is usually expressed in terms of the rate at which a reactant is consumed (or a product is formed) over a period of time. The rate of a reaction can be affected by several factors, including the concentration of reactants, temperature, pressure, and the presence of catalysts.+
Nature of the reactants and the rate of chemical reaction
The nature of the reactants in a chemical reaction depends on the type of reaction. For example, in an oxidation-reduction reaction, the reactants are typically two different elements or compounds that are either oxidized or reduced. The rate of a chemical reaction is determined by the relative concentrations of the reactants, the temperature, the presence of catalysts, and the chemical nature of the reactants. For example, when two reactants with high reactivity collide at a higher temperature, the reaction rate increases.
Concentration and rate of chemical reaction
Concentration is one of the main factors that affect the rate of a chemical reaction. As the concentration of reactants increases, the reaction rate increases as well. This is because when the concentration of reactants is increased, there are more molecules of reactants available to react, meaning more collisions can occur and the reaction rate increases.
The rate of a chemical reaction is also affected by the temperature of the reactants. As the temperature of the reactants increases, the reaction rate increases. This is due to the fact that higher temperatures cause the molecules to move faster and collide more frequently, leading to an increase in the reaction rate.
For example, consider the reaction between hydrochloric acid (HCl) and sodium hydroxide (NaOH):
HCl + NaOH -> NaCl + H2O
The reaction rate will increase as the concentration of HCl and NaOH increase, and as the temperature of the reactants increases.
Surface area of asolids and rate of a chemical reaction
Surface area of a solid is a measure of the total area of its exposed surface. The amount of surface area affects the rate of a chemical reaction because the larger the surface area, the more molecules that are exposed, which increases the reaction rate. For example, if you have a solid cube and you divide it into smaller cubes, each with a smaller surface area, the reaction rate will be slower than if the cube was kept as one large cube with a larger surface area.
Temperature and rate of reactions
The temperature and rate of reaction is directly related. An increase in temperature will typically result in an increased rate of reaction. This is due to the fact that molecules move faster and with more energy when exposed to higher temperatures, which increases the chances of successful collisions between reactants. For example, an increase in the temperature of an acid-base reaction will result in increased rate of the reaction.
- Threshold energy
The energy threshold is a limit or boundary value for energy that is used to determine whether or not a reaction or process should take place. In some cases, a certain amount of energy must be exceeded before a reaction or process can occur, while in others the energy threshold is a lower limit below which no reaction or process can occur. In either case, the energy threshold plays an important role in determining the outcomes of chemical and physical reactions.
Catalyst and rate of reaction
Catalysts are substances that speed up the rate of a chemical reaction without being consumed in the reaction. They do this by lowering the activation energy, the amount of energy needed for the reaction to begin. Different catalysts may be used depending on the reaction being catalyzed, and the rate of reaction will vary depending on the catalyst used. For example, the enzyme catalase is a catalyst used in the breakdown of hydrogen peroxide into water and oxygen, and its presence increases the rate of reaction by five orders of magnitude.
- Positive catalyst and negative catalyst
Positive catalyst: A positive catalyst is a substance that increases the rate of a chemical reaction without itself being consumed. These catalysts are usually enzymes or chemicals that help to speed up a reaction by providing an alternative reaction pathway with a lower activation energy.
Negative catalyst: A negative catalyst is a substance that decreases the rate of a chemical reaction without itself being consumed. These catalysts can be either inhibitors or poisons that slow down a
reaction by causing a reaction pathway with a higher activation energy. example, cobalt chloride is a negative catalyst for the oxidation of hydrogen peroxide.
6. രാസപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ നിരക്ക്
രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ നിരക്ക് എത്ര വേഗത്തിൽ റിയാക്ടന്റുകൾ ഉൽപ്പന്നങ്ങളായി പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു എന്നതിന്റെ അളവാണ്. ഒരു നിശ്ചിത കാലയളവിൽ ഒരു പ്രതിപ്രവർത്തനം ഉപയോഗിക്കുന്ന (അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ഉൽപ്പന്നം രൂപപ്പെടുന്ന) നിരക്കിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഇത് സാധാരണയായി പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. റിയാക്ടന്റുകളുടെ സാന്ദ്രത, താപനില, മർദ്ദം, ഉൽപ്രേരകങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യം എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി ഘടകങ്ങളാൽ പ്രതിപ്രവർത്തനത്തിന്റെ തോത് ബാധിക്കാം.
പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ സ്വഭാവവും രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ തോതും
ഒരു രാസപ്രവർത്തനത്തിലെ പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ സ്വഭാവം പ്രതിപ്രവർത്തനത്തിന്റെ തരത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു ഓക്സിഡേഷൻ-റിഡക്ഷൻ പ്രതികരണത്തിൽ, റിയാക്ടന്റുകൾ സാധാരണയായി ഓക്സിഡൈസ് ചെയ്തതോ കുറയുന്നതോ ആയ രണ്ട് വ്യത്യസ്ത മൂലകങ്ങളോ സംയുക്തങ്ങളോ ആണ്. ഒരു രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ നിരക്ക് നിർണ്ണയിക്കുന്നത് റിയാക്ടന്റുകളുടെ ആപേക്ഷിക സാന്ദ്രത, താപനില, കാറ്റലിസ്റ്റുകളുടെ സാന്നിധ്യം, റിയാക്ടന്റുകളുടെ രാസ സ്വഭാവം എന്നിവയാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഉയർന്ന റിയാക്‌റ്റിവിറ്റിയുള്ള രണ്ട് റിയാക്ടന്റുകൾ ഉയർന്ന താപനിലയിൽ കൂട്ടിയിടിക്കുമ്പോൾ, പ്രതികരണ നിരക്ക് വർദ്ധിക്കുന്നു.
രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ സാന്ദ്രതയും നിരക്കും
ഒരു രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ തോതിനെ ബാധിക്കുന്ന പ്രധാന ഘടകങ്ങളിലൊന്നാണ് ഏകാഗ്രത. പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ സാന്ദ്രത വർദ്ധിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച്, പ്രതിപ്രവർത്തന നിരക്കും വർദ്ധിക്കുന്നു. കാരണം, പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ സാന്ദ്രത വർദ്ധിക്കുമ്പോൾ, പ്രതിപ്രവർത്തനത്തിന് കൂടുതൽ തന്മാത്രകൾ ലഭ്യമാണ്, അതായത് കൂടുതൽ കൂട്ടിയിടികൾ സംഭവിക്കുകയും പ്രതികരണ നിരക്ക് വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യും.
ഒരു രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ തോതും പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ താപനിലയെ ബാധിക്കുന്നു. പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ താപനില വർദ്ധിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച്, പ്രതികരണ നിരക്ക് വർദ്ധിക്കുന്നു. ഉയർന്ന ഊഷ്മാവ് തന്മാത്രകൾ വേഗത്തിൽ ചലിക്കുന്നതിനും ഇടയ്ക്കിടെ കൂട്ടിയിടിക്കുന്നതിനും കാരണമാകുന്നു, ഇത് പ്രതികരണ നിരക്ക് വർദ്ധിക്കുന്നതിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.
ഉദാഹരണത്തിന്, ഹൈഡ്രോക്ലോറിക് ആസിഡും (HCl) സോഡിയം ഹൈഡ്രോക്സൈഡും (NaOH) തമ്മിലുള്ള പ്രതിപ്രവർത്തനം പരിഗണിക്കുക:
HCl + NaOH -> NaCl + H2O
HCl, NaOH എന്നിവയുടെ സാന്ദ്രത വർദ്ധിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് പ്രതിപ്രവർത്തന നിരക്ക് വർദ്ധിക്കും, കൂടാതെ പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ താപനില വർദ്ധിക്കും.
അസോളിഡുകളുടെ ഉപരിതല വിസ്തീർണ്ണവും ഒരു രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ തോതും
ഒരു ഖരത്തിന്റെ ഉപരിതല വിസ്തീർണ്ണം അതിന്റെ തുറന്ന ഉപരിതലത്തിന്റെ മൊത്തം വിസ്തീർണ്ണത്തിന്റെ അളവാണ്. ഉപരിതല വിസ്തീർണ്ണം ഒരു രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ നിരക്കിനെ ബാധിക്കുന്നു, കാരണം ഉപരിതല വിസ്തീർണ്ണം വലുതായതിനാൽ കൂടുതൽ തന്മാത്രകൾ തുറന്നുകാട്ടപ്പെടുന്നു, ഇത് പ്രതികരണ നിരക്ക് വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, നിങ്ങൾക്ക് ഒരു സോളിഡ് ക്യൂബ് ഉണ്ടെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ അതിനെ ചെറിയ ക്യൂബുകളായി വിഭജിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഓരോന്നിനും ഒരു ചെറിയ പ്രതല വിസ്തീർണ്ണം ഉണ്ടെങ്കിൽ, ക്യൂബ് ഒരു വലിയ ഉപരിതല വിസ്തീർണ്ണമുള്ള ഒരു വലിയ ക്യൂബായി സൂക്ഷിക്കുന്നതിനേക്കാൾ മന്ദഗതിയിലായിരിക്കും പ്രതികരണ നിരക്ക്.
പ്രതികരണങ്ങളുടെ താപനിലയും നിരക്കും
താപനിലയും പ്രതികരണ നിരക്കും നേരിട്ട് ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. താപനിലയിലെ വർദ്ധനവ് സാധാരണയായി പ്രതികരണ നിരക്ക് വർദ്ധിപ്പിക്കും. ഉയർന്ന താപനിലയിൽ സമ്പർക്കം പുലർത്തുമ്പോൾ തന്മാത്രകൾ വേഗത്തിലും കൂടുതൽ ഊർജ്ജത്തോടെയും നീങ്ങുന്നു, ഇത് പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള വിജയകരമായ കൂട്ടിയിടി സാധ്യത വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു ആസിഡ്-ബേസ് പ്രതിപ്രവർത്തനത്തിന്റെ താപനിലയിലെ വർദ്ധനവ് പ്രതിപ്രവർത്തനത്തിന്റെ വർദ്ധനവിന് കാരണമാകും.
• ത്രെഷോൾഡ് ഊർജ്ജം
ഒരു പ്രതികരണമോ പ്രക്രിയയോ നടക്കണമോ വേണ്ടയോ എന്ന് നിർണ്ണയിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഊർജ്ജത്തിന്റെ പരിധി അല്ലെങ്കിൽ പരിധി മൂല്യമാണ് ഊർജ്ജ പരിധി. ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ, ഒരു പ്രതികരണമോ പ്രക്രിയയോ സംഭവിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഒരു നിശ്ചിത അളവിലുള്ള ഊർജ്ജം കവിഞ്ഞിരിക്കണം, മറ്റുള്ളവയിൽ ഊർജ്ജ പരിധി എന്നത് ഒരു പ്രതികരണമോ പ്രക്രിയയോ സംഭവിക്കാത്ത ഒരു താഴ്ന്ന പരിധിയാണ്. ഏത് സാഹചര്യത്തിലും, രാസ, ശാരീരിക പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ ഫലങ്ങൾ നിർണ്ണയിക്കുന്നതിൽ ഊർജ്ജ പരിധി ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു.
ഉത്തേജകവും പ്രതികരണ നിരക്കും
പ്രതിപ്രവർത്തനത്തിൽ ഉപഭോഗം ചെയ്യാതെ ഒരു രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ വേഗത വർദ്ധിപ്പിക്കുന്ന പദാർത്ഥങ്ങളാണ് കാറ്റലിസ്റ്റുകൾ. സജീവമാക്കൽ ഊർജ്ജം, പ്രതികരണം ആരംഭിക്കുന്നതിന് ആവശ്യമായ ഊർജ്ജത്തിന്റെ അളവ് കുറയ്ക്കുന്നതിലൂടെയാണ് അവർ ഇത് ചെയ്യുന്നത്. ഉത്തേജിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന പ്രതികരണത്തെ ആശ്രയിച്ച് വ്യത്യസ്ത ഉൽപ്രേരകങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാം, കൂടാതെ പ്രതിപ്രവർത്തന നിരക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്ന കാറ്റലിസ്റ്റിനെ ആശ്രയിച്ച് വ്യത്യാസപ്പെടും. ഉദാഹരണത്തിന്, ഹൈഡ്രജൻ പെറോക്സൈഡ് വെള്ളത്തിലേക്കും ഓക്സിജനിലേക്കും വിഘടിപ്പിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു ഉത്തേജകമാണ് കാറ്റലേസ് എന്ന എൻസൈം, അതിന്റെ സാന്നിധ്യം പ്രതിപ്രവർത്തന നിരക്ക് അഞ്ച് ഓർഡറുകൾ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.
• പോസിറ്റീവ് കാറ്റലിസ്റ്റും നെഗറ്റീവ് കാറ്റലിസ്റ്റും
പോസിറ്റീവ് കാറ്റലിസ്റ്റ്: പോസിറ്റീവ് കാറ്റലിസ്റ്റ് എന്നത് ഒരു രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ തോത് സ്വയം കഴിക്കാതെ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വസ്തുവാണ്. ഈ ഉൽപ്രേരകങ്ങൾ സാധാരണയായി എൻസൈമുകളോ രാസവസ്തുക്കളോ ആണ്, ഇത് കുറഞ്ഞ ആക്ടിവേഷൻ എനർജി ഉപയോഗിച്ച് ഒരു ബദൽ പ്രതിപ്രവർത്തന പാത നൽകിക്കൊണ്ട് പ്രതികരണത്തെ വേഗത്തിലാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.
നെഗറ്റീവ് കാറ്റലിസ്റ്റ്: ഒരു രാസപ്രവർത്തനത്തിന്റെ നിരക്ക് സ്വയം കഴിക്കാതെ തന്നെ കുറയ്ക്കുന്ന ഒരു വസ്തുവാണ് നെഗറ്റീവ് കാറ്റലിസ്റ്റ്. ഈ ഉൽപ്രേരകങ്ങൾ ഒന്നുകിൽ ഇൻഹിബിറ്ററുകളോ വിഷവസ്തുക്കളോ ആകാം
ഉയർന്ന ആക്ടിവേഷൻ എനർജി ഉള്ള ഒരു പ്രതികരണ പാത ഉണ്ടാക്കുന്നതിലൂടെ പ്രതികരണം. ഉദാഹരണത്തിന്, ഹൈഡ്രജൻ പെറോക്സൈഡിന്റെ ഓക്സീകരണത്തിന് കോബാൾട്ട് ക്ലോറൈഡ് ഒരു നെഗറ്റീവ് കാറ്റലിസ്റ്റാണ്.