SOLDIERS OF DEFENSE

1. Body coverings and secretions

The skin and its defence mechanism

The skin is the body’s largest and most important defence against pathogens, injury, and other harmful agents. It is a tightly regulated barrier that helps protect the body from invasion and damage, while preventing excessive water loss. The skin has several layers and functions, including a protective outer layer (epidermis), a middle layer (dermis), and a deep layer (hypodermis). Each layer plays a role in protecting the body from environmental hazards.

The epidermis is the outermost layer of the skin and serves as the primary barrier between the body and the environment. It is composed of several layers of cells that produce a waxy substance known as sebum, which helps protect the skin from bacteria, viruses, and other environmental hazards.

The dermis is the middle layer of the skin and is comprised of connective tissue, blood vessels, and nerves. The dermis is responsible for the production of sweat and sebum, which help keep the skin moist and regulate body temperature. Additionally, the dermis contains hair follicles, sweat glands, and oil glands, which help to protect the skin from infection and keep it healthy.

The hypodermis is the deepest layer of the skin and is composed of adipose (fat) tissue. Its main role is to store energy and provide insulation. Additionally, it helps regulate the body’s temperature and protects  the internal organs from injury.

The skin also contains a variety of defence mechanisms to protect the body from infection and injury. These include the production of antimicrobial molecules, physical barriers such as tight junctions, and immune cells that recognize and attack invading bacteria and viruses. Together, these defence mechanisms help protect the body from harm.

The sebaceous gland is a type of exocrine gland found in the skin of mammals. It is responsible for producing sebum, an oily substance that helps keep skin and hair moisturized. The sebaceous gland is located near the base of each hair follicle, and is connected to the follicle by a small duct. Sebum lubricates and waterproofs the skin and hair, and helps prevent the skin from drying out

A sweat gland is a small tubular gland in the skin that secretes sweat, an odourless fluid composed mostly of water and salt. There are two types of sweat glands: eccrine glands and apocrine glands. Eccrine glands are found all over the body and are responsible for regulating body temperature through the secretion of sweat. Apocrine glands are found in areas such as the armpit and genitals, and produce a thicker, more odorous kind of sweat.

1. ശരീരത്തിന്റെ ആവരണങ്ങളും സ്രവങ്ങളും

ചർമ്മവും അതിന്റെ പ്രതിരോധ സംവിധാനവും

രോഗകാരികൾ, പരിക്കുകൾ, മറ്റ് ദോഷകരമായ ഘടകങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്കെതിരായ ശരീരത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലുതും പ്രധാനപ്പെട്ടതുമായ പ്രതിരോധമാണ് ചർമ്മം. അമിതമായ ജലനഷ്ടം തടയുമ്പോൾ, ആക്രമണത്തിൽ നിന്നും കേടുപാടുകളിൽ നിന്നും ശരീരത്തെ സംരക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന കർശനമായി നിയന്ത്രിത തടസ്സമാണിത്. ചർമ്മത്തിന് ഒരു സംരക്ഷിത പുറം പാളി (എപിഡെർമിസ്), ഒരു മധ്യ പാളി (ഡെർമിസ്), ആഴത്തിലുള്ള പാളി (ഹൈപ്പോഡെർമിസ്) എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി പാളികളും പ്രവർത്തനങ്ങളുമുണ്ട്. പാരിസ്ഥിതിക അപകടങ്ങളിൽ നിന്ന് ശരീരത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിൽ ഓരോ പാളിയും പങ്ക് വഹിക്കുന്നു.

പുറംതൊലി ചർമ്മത്തിന്റെ ഏറ്റവും പുറം പാളിയാണ്, ശരീരത്തിനും പരിസ്ഥിതിക്കും ഇടയിലുള്ള പ്രാഥമിക തടസ്സമായി വർത്തിക്കുന്നു. ബാക്ടീരിയ, വൈറസുകൾ, മറ്റ് പാരിസ്ഥിതിക അപകടങ്ങൾ എന്നിവയിൽ നിന്ന് ചർമ്മത്തെ സംരക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന സെബം എന്നറിയപ്പെടുന്ന മെഴുക് പദാർത്ഥം ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന കോശങ്ങളുടെ നിരവധി പാളികൾ ചേർന്നതാണ് ഇത്.

ചർമ്മത്തിന്റെ മധ്യ പാളിയാണ് ഡെർമിസ്, അതിൽ ബന്ധിത ടിഷ്യു, രക്തക്കുഴലുകൾ, ഞരമ്പുകൾ എന്നിവ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. വിയർപ്പ്, സെബം എന്നിവയുടെ ഉത്പാദനത്തിന് ഡെർമിസ് ഉത്തരവാദിയാണ്, ഇത് ചർമ്മത്തെ ഈർപ്പമുള്ളതാക്കാനും ശരീര താപനില നിയന്ത്രിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു. കൂടാതെ, ചർമ്മത്തിൽ രോമകൂപങ്ങൾ, വിയർപ്പ് ഗ്രന്ഥികൾ, എണ്ണ ഗ്രന്ഥികൾ എന്നിവ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, ഇത് ചർമ്മത്തെ അണുബാധയിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കാനും ആരോഗ്യകരമായി നിലനിർത്താനും സഹായിക്കുന്നു.

ചർമ്മത്തിന്റെ ഏറ്റവും ആഴത്തിലുള്ള പാളിയാണ് ഹൈപ്പോഡെർമിസ്, അഡിപ്പോസ് (കൊഴുപ്പ്) ടിഷ്യു അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഊർജ്ജം സംഭരിക്കുകയും ഇൻസുലേഷൻ നൽകുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ഇതിന്റെ പ്രധാന പങ്ക്. കൂടാതെ, ഇത് ശരീരത്തിന്റെ താപനില നിയന്ത്രിക്കാനും ആന്തരിക അവയവങ്ങളെ പരിക്കിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു.

അണുബാധയിൽ നിന്നും പരിക്കിൽ നിന്നും ശരീരത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനുള്ള വിവിധ പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങളും ചർമ്മത്തിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ആന്റിമൈക്രോബയൽ തന്മാത്രകളുടെ ഉത്പാദനം, ഇറുകിയ ജംഗ്ഷനുകൾ പോലുള്ള ശാരീരിക തടസ്സങ്ങൾ, ആക്രമിക്കുന്ന ബാക്ടീരിയകളെയും വൈറസുകളെയും തിരിച്ചറിയുകയും ആക്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന രോഗപ്രതിരോധ കോശങ്ങൾ എന്നിവ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഈ പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ശരീരത്തെ ദോഷകരമായി സംരക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

സസ്തനികളുടെ ചർമ്മത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഒരു തരം എക്സോക്രിൻ ഗ്രന്ഥിയാണ് സെബാസിയസ് ഗ്രന്ഥി. ചർമ്മത്തെയും മുടിയെയും ഈർപ്പമുള്ളതാക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന എണ്ണമയമുള്ള പദാർത്ഥമായ സെബം ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്നതിന് ഇത് ഉത്തരവാദിയാണ്. സെബാസിയസ് ഗ്രന്ഥി ഓരോ രോമകൂപത്തിന്റെയും അടിഭാഗത്ത് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു, കൂടാതെ ഒരു ചെറിയ നാളം വഴി ഫോളിക്കിളുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. സെബം ചർമ്മത്തെയും മുടിയെയും ലൂബ്രിക്കേറ്റ് ചെയ്യുകയും വാട്ടർപ്രൂഫ് ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു, മാത്രമല്ല ചർമ്മം വരണ്ടുപോകുന്നത് തടയാൻ സഹായിക്കുന്നു

വിയർപ്പ് ഗ്രന്ഥി എന്നത് ചർമ്മത്തിലെ ഒരു ചെറിയ ട്യൂബുലാർ ഗ്രന്ഥിയാണ്, അത് വിയർപ്പ് സ്രവിക്കുന്നു, മിക്കവാറും വെള്ളവും ഉപ്പും ചേർന്ന ഒരു മണമില്ലാത്ത ദ്രാവകം. രണ്ട് തരം വിയർപ്പ് ഗ്രന്ഥികളുണ്ട്: എക്രിൻ ഗ്രന്ഥികളും അപ്പോക്രൈൻ ഗ്രന്ഥികളും. എക്രിൻ ഗ്രന്ഥികൾ ശരീരത്തിലുടനീളം കാണപ്പെടുന്നു, വിയർപ്പിന്റെ സ്രവത്തിലൂടെ ശരീര താപനില നിയന്ത്രിക്കുന്നതിന് ഉത്തരവാദികളാണ്. കക്ഷം, ജനനേന്ദ്രിയം തുടങ്ങിയ ഭാഗങ്ങളിൽ അപ്പോക്രൈൻ ഗ്രന്ഥികൾ കാണപ്പെടുന്നു, ഇത് കട്ടിയുള്ളതും കൂടുതൽ ദുർഗന്ധമുള്ളതുമായ വിയർപ്പ് ഉണ്ടാക്കുന്നു.

2. Body fluids and defence

The body has several fluids that are important for its defence: blood, lymph, and mucus. Blood is the body’s main defence fluid, and contains antibodies, proteins, and other components that fight off infections and other diseases. Lymph is a clear fluid that helps transport white blood cells throughout the body, helping to fight off infections and other diseases. Mucus is a thick fluid that lines the respiratory and digestive systems, helping to trap germs and other particles before they can enter the body. All of these fluids are important components of the body’s immune system, helping to protect it from disease and infection.

2. ശരീര സ്രവങ്ങളും പ്രതിരോധവും

ശരീരത്തിന് പ്രതിരോധത്തിന് പ്രധാനപ്പെട്ട നിരവധി ദ്രാവകങ്ങളുണ്ട്: രക്തം, ലിംഫ്, മ്യൂക്കസ്. ശരീരത്തിന്റെ പ്രധാന പ്രതിരോധ ദ്രാവകമാണ് രക്തം, അതിൽ ആന്റിബോഡികൾ, പ്രോട്ടീനുകൾ, അണുബാധകൾക്കും മറ്റ് രോഗങ്ങൾക്കും എതിരെ പോരാടുന്ന മറ്റ് ഘടകങ്ങൾ എന്നിവ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ശരീരത്തിലുടനീളം വെളുത്ത രക്താണുക്കളെ കൊണ്ടുപോകാൻ സഹായിക്കുന്ന വ്യക്തമായ ദ്രാവകമാണ് ലിംഫ്, അണുബാധകളെയും മറ്റ് രോഗങ്ങളെയും ചെറുക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. മ്യൂക്കസ് ഒരു കട്ടിയുള്ള ദ്രാവകമാണ്, അത് ശ്വസന, ദഹന വ്യവസ്ഥകളെ വരയ്ക്കുന്നു, അണുക്കളും മറ്റ് കണങ്ങളും ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അവയെ കുടുക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. ഈ ദ്രാവകങ്ങളെല്ലാം ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന്റെ പ്രധാന ഘടകങ്ങളാണ്, രോഗങ്ങളിൽ നിന്നും അണുബാധകളിൽ നിന്നും സംരക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

3. Blood cells and defence

White blood cells, also known as leukocytes, are a vital part of the body’s immune system. They are responsible for defending the body against infection and disease. There are several types of white blood cells, including lymphocytes, neutrophils, eosinophils, basophils, and monocytes. Each type of white blood cell has a specific function that helps protect the body.

Lymphocytes are responsible for recognizing and attacking foreign substances, such as bacteria and viruses. Neutrophils are responsible for engulfing and destroying bacteria and other foreign invaders. Eosinophils help to reduce inflammation and fight parasites and allergies. Basophils play a role in inflammation and are involved in allergic reactions. Monocytes are involved in the body’s healing process, helping to repair damaged tissue.

3. ബ്ലോഡ് സെല്ലുകളും പ്രതിരോധവും

വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ, ല്യൂക്കോസൈറ്റുകൾ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു, ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗമാണ്. അണുബാധയിൽ നിന്നും രോഗങ്ങളിൽ നിന്നും ശരീരത്തെ സംരക്ഷിക്കാൻ അവർ ഉത്തരവാദികളാണ്. ലിംഫോസൈറ്റുകൾ, ന്യൂട്രോഫിൽസ്, ഇസിനോഫിൽസ്, ബാസോഫിൽസ്, മോണോസൈറ്റുകൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി തരം വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ ഉണ്ട്. ഓരോ തരം വെളുത്ത രക്താണുക്കൾക്കും ശരീരത്തെ സംരക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന ഒരു പ്രത്യേക പ്രവർത്തനം ഉണ്ട്.

ബാക്ടീരിയ, വൈറസ് തുടങ്ങിയ വിദേശ വസ്തുക്കളെ തിരിച്ചറിയുന്നതിനും ആക്രമിക്കുന്നതിനും ലിംഫോസൈറ്റുകൾ ഉത്തരവാദികളാണ്. ബാക്ടീരിയകളെയും മറ്റ് വിദേശ ആക്രമണകാരികളെയും വിഴുങ്ങാനും നശിപ്പിക്കാനും ന്യൂട്രോഫിലുകൾ ഉത്തരവാദികളാണ്. വീക്കം കുറയ്ക്കാനും പരാന്നഭോജികൾക്കും അലർജികൾക്കും എതിരെ പോരാടാനും ഇസിനോഫിൽ സഹായിക്കുന്നു. ബാസോഫിൽസ് വീക്കം ഒരു പങ്ക് വഹിക്കുന്നു അലർജി പ്രതികരണങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നു. മോണോസൈറ്റുകൾ ശരീരത്തിന്റെ രോഗശാന്തി പ്രക്രിയയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു, കേടായ ടിഷ്യു നന്നാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

4. Inflammatory response

The inflammatory response is a reaction of the body’s immune system to injury or infection. It is the body’s way of protecting itself from foreign invaders such as bacteria or viruses. The inflammatory response involves the release of chemicals and other substances that help fight infection and repair tissue damage. This response can cause redness, swelling, heat, and pain in the affected area.

4. വീങ്ങൽ പ്രതികരണം

മുറിവുകളിലേക്കോ അണുബാധയിലേക്കോ ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന്റെ പ്രതികരണമാണ് വീങ്ങൽ പ്രതികരണം. ബാക്ടീരിയ അല്ലെങ്കിൽ വൈറസുകൾ പോലുള്ള വിദേശ ആക്രമണകാരികളിൽ നിന്ന് സ്വയം സംരക്ഷിക്കുന്നതിനുള്ള ശരീരത്തിന്റെ മാർഗമാണിത്. അണുബാധയ്‌ക്കെതിരെ പോരാടാനും ടിഷ്യു കേടുപാടുകൾ പരിഹരിക്കാനും സഹായിക്കുന്ന രാസവസ്തുക്കളുടെയും മറ്റ് വസ്തുക്കളുടെയും പ്രകാശനം വീങ്ങൽ പ്രതികരണത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഈ പ്രതികരണം ബാധിച്ച പ്രദേശത്ത് ചുവപ്പ്, വീക്കം, ചൂട്, വേദന എന്നിവയ്ക്ക് കാരണമാകും.

5. The advantage of dilation of capillaries at the wound site.

The major advantage of dilation of capillaries at the wound site is that it increases blood flow to the area, which helps to speed up the healing process. This increased circulation helps to deliver oxygen and nutrients to the wound site, which in turn helps to promote tissue regeneration. Additionally, dilated capillaries help to reduce pain and swelling, and can also help to reduce the risk of infection.

5. മുറിവേറ്റ സ്ഥലത്ത് കാപ്പിലറികളുടെ വികാസത്തിന്റെ പ്രയോജനം.

മുറിവേറ്റ സ്ഥലത്ത് കാപ്പിലറികൾ വികസിക്കുന്നതിന്റെ പ്രധാന ഗുണം, അത് പ്രദേശത്തേക്കുള്ള രക്തയോട്ടം വർദ്ധിപ്പിക്കും, ഇത് രോഗശാന്തി പ്രക്രിയ വേഗത്തിലാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു എന്നതാണ്. ഈ വർദ്ധിച്ച രക്തചംക്രമണം മുറിവുള്ള സ്ഥലത്തേക്ക് ഓക്സിജനും പോഷകങ്ങളും എത്തിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു, ഇത് ടിഷ്യു പുനരുജ്ജീവനത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന് സഹായിക്കുന്നു. കൂടാതെ, ഡൈലേറ്റഡ് കാപ്പിലറികൾ വേദനയും വീക്കവും കുറയ്ക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു, കൂടാതെ അണുബാധയ്ക്കുള്ള സാധ്യത കുറയ്ക്കാനും സഹായിക്കും.

6. Role of white blood cells in the inflammatory response

White blood cells play a major role in the inflammatory response. They help to recognize and eliminate pathogens, and they also produce a variety of molecules that help to regulate the inflammatory response. These molecules include cytokines, chemokines, and other signalling molecules. White blood cells also help to remove dead cells and debris from the site of inflammation, allowing for the healing process to begin.

6. വീങ്ങൽ പ്രതികരണംവെളുത്ത രക്താണുക്കളുടെ പങ്ക്

കോശജ്വലന പ്രതികരണത്തിൽ വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. രോഗകാരികളെ തിരിച്ചറിയാനും ഇല്ലാതാക്കാനും അവ സഹായിക്കുന്നു, കൂടാതെ കോശജ്വലന പ്രതികരണത്തെ നിയന്ത്രിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന വിവിധ തന്മാത്രകളും അവ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. ഈ തന്മാത്രകളിൽ സൈറ്റോകൈനുകൾ, കീമോക്കിനുകൾ, മറ്റ് സിഗ്നലിംഗ് തന്മാത്രകൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ വീക്കം സംഭവിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് നിന്ന് മൃതകോശങ്ങളും അവശിഷ്ടങ്ങളും നീക്കംചെയ്യാൻ സഹായിക്കുന്നു, ഇത് രോഗശാന്തി പ്രക്രിയ ആരംഭിക്കാൻ അനുവദിക്കുന്നു.

7. Phagocytosis

Phagocytosis is a process by which cells, usually white blood cells, engulf and absorb foreign particles, such as bacteria and viruses. This process is part of the innate immune response, which helps defend the body from infection and disease. During phagocytosis, the phagocytes, or white blood cells, first recognize a foreign particle, and then engulf it. They then break down the particle by releasing enzymes and other substances, and finally, the contents of the particle are digested and the cell absorbs the nutrients. Phagocytosis helps protect the body from harmful pathogens and other foreign substances.

7. ഫാഗോസൈറ്റോസിസ്

കോശങ്ങൾ, സാധാരണയായി വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ, ബാക്ടീരിയകളും വൈറസുകളും പോലുള്ള വിദേശ കണങ്ങളെ ആഗിരണം ചെയ്യുകയും ആഗിരണം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു പ്രക്രിയയാണ് ഫാഗോസൈറ്റോസിസ്. ഈ പ്രക്രിയ സഹജമായ രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്, ഇത് അണുബാധയിൽ നിന്നും രോഗങ്ങളിൽ നിന്നും ശരീരത്തെ സംരക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. ഫാഗോസൈറ്റോസിസ് സമയത്ത്, ഫാഗോസൈറ്റുകൾ അല്ലെങ്കിൽ വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ ആദ്യം ഒരു വിദേശ കണികയെ തിരിച്ചറിയുന്നു, തുടർന്ന് അതിനെ വിഴുങ്ങുന്നു. എൻസൈമുകളും മറ്റ് വസ്തുക്കളും പുറത്തുവിടുന്നതിലൂടെ അവ കണികയെ തകർക്കുന്നു, ഒടുവിൽ, കണികയിലെ ഉള്ളടക്കങ്ങൾ ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുകയും കോശം പോഷകങ്ങൾ ആഗിരണം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. ദോഷകരമായ രോഗകാരികളിൽ നിന്നും മറ്റ് വിദേശ വസ്തുക്കളിൽ നിന്നും ശരീരത്തെ സംരക്ഷിക്കാൻ ഫാഗോസൈറ്റോസിസ് സഹായിക്കുന്നു.

8. Blood clotting

Blood clotting is a process that helps to stop bleeding when a blood vessel is injured. It is a complex process that involves multiple steps. First, platelets gather at the site of the injury and release substances that cause the blood to thicken and form a clot. Then, proteins in the blood, including fibrin, interact to form a mesh-like structure that traps red blood cells and platelets and further strengthens the clot. Finally, another set of proteins helps to dissolve the clot once the injury is healed. Blood clotting is a vital process for maintaining the integrity of the circulatory system.

8. രക്തം കട്ടപിടിക്കൽ

രക്തക്കുഴലുകൾക്ക് പരിക്കേൽക്കുമ്പോൾ രക്തസ്രാവം തടയാൻ സഹായിക്കുന്ന ഒരു പ്രക്രിയയാണ് രക്തം കട്ടപിടിക്കുന്നത്. ഇത് ഒന്നിലധികം ഘട്ടങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു സങ്കീർണ്ണ പ്രക്രിയയാണ്. ആദ്യം, പ്ലേറ്റ്ലെറ്റുകൾ മുറിവേറ്റ സ്ഥലത്ത് ശേഖരിക്കുകയും രക്തം കട്ടിയാകുകയും കട്ടപിടിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പദാർത്ഥങ്ങൾ പുറത്തുവിടുന്നു. തുടർന്ന്, ഫൈബ്രിൻ ഉൾപ്പെടെയുള്ള രക്തത്തിലെ പ്രോട്ടീനുകൾ ഇടപഴകുകയും ചുവന്ന രക്താണുക്കളെയും പ്ലേറ്റ്‌ലെറ്റിനെയും കുടുക്കുകയും കട്ടപിടിക്കുന്നതിനെ കൂടുതൽ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു മെഷ് പോലുള്ള ഘടന ഉണ്ടാക്കുന്നു. അവസാനമായി, മറ്റൊരു കൂട്ടം പ്രോട്ടീനുകൾ മുറിവ് ഭേദമായാൽ കട്ട അലിയിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. രക്തചംക്രമണ വ്യവസ്ഥയുടെ സമഗ്രത നിലനിർത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു സുപ്രധാന പ്രക്രിയയാണ് രക്തം കട്ടപിടിക്കുന്നത്.

9. Healing of wounds

The healing of wounds after blood clotting is a complex process that involves several stages. Initially, the clotting process stops the bleeding, and the wound is protected by the formation of a scab. The wound is then cleansed and any debris or foreign objects are removed. The body’s immune system responds to the wound and begins to produce white blood cells to fight any infection. New tissue begins to form, which helps to fill the wound and create a more stable environment for healing. As the wound heals, the scab will slowly fall off and the body will continue to produce collagen and other proteins to aid in the healing process. Eventually, the wound will be completely healed and the skin will have returned to its normal state.

9. മുറിവുകൾ ഉണക്കൽ

രക്തം കട്ടപിടിച്ചതിന് ശേഷമുള്ള മുറിവുകൾ സുഖപ്പെടുത്തുന്നത് നിരവധി ഘട്ടങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു സങ്കീർണ്ണ പ്രക്രിയയാണ്. തുടക്കത്തിൽ, കട്ടപിടിക്കുന്ന പ്രക്രിയ രക്തസ്രാവം നിർത്തുന്നു, മുറിവ് ഒരു ചുണങ്ങു രൂപപ്പെടുന്നതിലൂടെ സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. തുടർന്ന് മുറിവ് വൃത്തിയാക്കുകയും ഏതെങ്കിലും അവശിഷ്ടങ്ങളോ വിദേശ വസ്തുക്കളോ നീക്കം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധ സംവിധാനം മുറിവിനോട് പ്രതികരിക്കുകയും ഏത് അണുബാധയെയും ചെറുക്കാൻ വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു. പുതിയ ടിഷ്യു രൂപപ്പെടാൻ തുടങ്ങുന്നു, ഇത് മുറിവ് നിറയ്ക്കാനും രോഗശാന്തിക്ക് കൂടുതൽ സ്ഥിരതയുള്ള അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു. മുറിവ് ഉണങ്ങുമ്പോൾ, ചുണങ്ങ് പതുക്കെ വീഴുകയും ശരീരത്തിന് കൊളാജനും മറ്റ് പ്രോട്ടീനുകളും ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും. ഒടുവിൽ, മുറിവ് പൂർണ്ണമായും സുഖപ്പെടുത്തുകയും ചർമ്മം അതിന്റെ സാധാരണ അവസ്ഥയിലേക്ക് മടങ്ങുകയും ചെയ്യും.

10. Fever, a defence mechanism

Fever is a natural defence mechanism that the body uses to fight off viruses and bacteria. It is caused by the release of certain hormones, such as interleukin-1 and tumor necrosis factor, which increase the body’s temperature. This higher temperature makes it more difficult for viruses and bacteria to survive and reproduce in the body, and so the body is able to fight off infection more effectively.

1. The body senses a pathogenic organism and triggers an immune response.

2. White blood cells release inflammatory cytokines and other molecules that stimulate the hypothalamus.

3. The hypothalamus responds by raising the body’s temperature, which is known as fever.

4. The elevated temperature creates an inhospitable environment for pathogens, making it harder for them to survive and reproduce.

5. The fever also causes the body to produce more white blood cells, which helps to fight off the infection.

6. The body’s temperature returns to normal once the infection has been eliminated.

10. പനി, ഒരു പ്രതിരോധ സംവിധാനം

വൈറസുകളെയും ബാക്ടീരിയകളെയും ചെറുക്കാൻ ശരീരം ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു സ്വാഭാവിക പ്രതിരോധ സംവിധാനമാണ് പനി. ശരീരത്തിന്റെ ഊഷ്മാവ് വർദ്ധിപ്പിക്കുന്ന ഇന്റർല്യൂക്കിൻ-1, ട്യൂമർ നെക്രോസിസ് ഫാക്ടർ തുടങ്ങിയ ചില ഹോർമോണുകളുടെ പ്രകാശനം മൂലമാണ് ഇത് സംഭവിക്കുന്നത്. ഈ ഉയർന്ന താപനില വൈറസുകൾക്കും ബാക്ടീരിയകൾക്കും ശരീരത്തിൽ അതിജീവിക്കാനും പുനരുൽപ്പാദിപ്പിക്കാനും കൂടുതൽ ബുദ്ധിമുട്ടാക്കുന്നു, അതിനാൽ ശരീരത്തിന് അണുബാധയെ കൂടുതൽ ഫലപ്രദമായി ചെറുക്കാൻ കഴിയും.

1. ശരീരം ഒരു രോഗകാരിയായ ജീവിയെ തിരിച്ചറിയുകയും ഒരു രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണം ഉണർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

2. വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ ഹൈപ്പോതലാമസിനെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്ന കോശജ്വലന സൈറ്റോകൈനുകളും മറ്റ് തന്മാത്രകളും പുറത്തുവിടുന്നു.

3. ഹൈപ്പോതലാമസ് ശരീരത്തിന്റെ താപനില ഉയർത്തി പ്രതികരിക്കുന്നു, ഇത് പനി എന്നറിയപ്പെടുന്നു.

4. ഉയർന്ന ഊഷ്മാവ് രോഗാണുക്കൾക്ക് വാസയോഗ്യമല്ലാത്ത അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുന്നു, അവ അതിജീവിക്കാനും പുനരുൽപ്പാദിപ്പിക്കാനും പ്രയാസമാക്കുന്നു.

5. പനി ശരീരത്തിൽ കൂടുതൽ വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നതിനും കാരണമാകുന്നു, ഇത് അണുബാധയെ ചെറുക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

6. അണുബാധ ഇല്ലാതായാൽ ശരീരത്തിന്റെ ഊഷ്മാവ് സാധാരണ നിലയിലാകും.

11. Lymphocytes-The warrior

Lymphocytes, also known as white blood cells or warrior cells, are a type of immune cell that are responsible for fighting infection. They are the most abundant type of white blood cell and are divided into two main types: B-cells and T-cells. B-cells make antibodies that recognize and attack foreign invaders, while T-cells directly attack infected or cancerous cells. Lymphocytes are an important part of the body’s natural defence system, as they play a key role in immunity. In addition to fighting infection, lymphocytes also play a role in allergies and autoimmune diseases. They can also be used to diagnose certain conditions, such as leukemia and lymphoma.

11. ലിംഫോസൈറ്റുകൾ – യോദ്ധാവ്

വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ അല്ലെങ്കിൽ യോദ്ധാവ് കോശങ്ങൾ എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ലിംഫോസൈറ്റുകൾ, അണുബാധയ്‌ക്കെതിരെ പോരാടുന്നതിന് ഉത്തരവാദികളായ ഒരു തരം രോഗപ്രതിരോധ കോശമാണ്. അവ ഏറ്റവും സമൃദ്ധമായ വെളുത്ത രക്താണുക്കളാണ്, അവയെ രണ്ട് പ്രധാന തരങ്ങളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു: ബി-കോശങ്ങൾ, ടി-കോശങ്ങൾ. ബി-സെല്ലുകൾ വിദേശ ആക്രമണകാരികളെ തിരിച്ചറിയുകയും ആക്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ആന്റിബോഡികൾ നിർമ്മിക്കുന്നു, അതേസമയം ടി-കോശങ്ങൾ നേരിട്ട് അണുബാധയുള്ളതോ കാൻസർ ബാധിച്ചതോ ആയ കോശങ്ങളെ ആക്രമിക്കുന്നു. ശരീരത്തിന്റെ സ്വാഭാവിക പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗമാണ് ലിംഫോസൈറ്റുകൾ, കാരണം അവ പ്രതിരോധശേഷിയിൽ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. അണുബാധയ്‌ക്കെതിരെ പോരാടുന്നതിന് പുറമേ, അലർജികളിലും സ്വയം രോഗപ്രതിരോധ രോഗങ്ങളിലും ലിംഫോസൈറ്റുകൾ ഒരു പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. രക്താർബുദം, ലിംഫോമ തുടങ്ങിയ ചില അവസ്ഥകൾ നിർണ്ണയിക്കാനും അവ ഉപയോഗിക്കാം.

12. B-Lymphocytes

B-lymphocytes, also known as B-cells, are a type of white blood cell that is responsible for producing antibodies and playing a major role in the adaptive immune system. B-cells can recognize and respond to antigens and pathogens, binding to them to signal other components of the immune system to respond. B-cells also play an important role in memory, allowing the body to remember and quickly respond to previously encountered antigens. B-cells can differentiate into several types of cells, including plasma cells, memory B cells, and regulatory B cells.

Antibodies destroy pathogens in three different ways.

1. Neutralization: Antibodies attach to the pathogen and prevent it from entering and infecting cells.

2. Agglutination: Antibodies attach to the pathogen and cause it to clump together. This makes it easier for the immune system to recognize and destroy the pathogen.

3. Opsonization: Antibodies attach to the pathogen and mark it for destruction by specialized cells, such as macrophages, that can engulf and destroy the pathogen.

12. ബി-ലിംഫോസൈറ്റുകൾ

ബി-കോശങ്ങൾ എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ബി-ലിംഫോസൈറ്റുകൾ, ആന്റിബോഡികൾ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്നതിനും അഡാപ്റ്റീവ് രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിൽ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നതിനും ഉത്തരവാദികളായ ഒരു തരം വെളുത്ത രക്താണുക്കളാണ്. ബി-സെല്ലുകൾക്ക് ആന്റിജനുകളെയും രോഗകാരികളെയും തിരിച്ചറിയാനും പ്രതികരിക്കാനും കഴിയും, പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന്റെ മറ്റ് ഘടകങ്ങൾ പ്രതികരിക്കുന്നതിന് അവയുമായി ബന്ധിപ്പിച്ച്. ബി-സെല്ലുകളും മെമ്മറിയിൽ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു, മുമ്പ് നേരിട്ട ആന്റിജനുകളെ ഓർമ്മിക്കാനും വേഗത്തിൽ പ്രതികരിക്കാനും ശരീരത്തെ അനുവദിക്കുന്നു. പ്ലാസ്മ സെല്ലുകൾ, മെമ്മറി ബി സെല്ലുകൾ, റെഗുലേറ്ററി ബി സെല്ലുകൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി തരം സെല്ലുകളായി ബി-സെല്ലുകളെ വേർതിരിക്കാനാകും.

ആൻറിബോഡികൾ മൂന്ന് വ്യത്യസ്ത രീതികളിൽ രോഗകാരികളെ നശിപ്പിക്കുന്നു.

1. ന്യൂട്രലൈസേഷൻ: ആൻറിബോഡികൾ രോഗാണുവിനോട് ഘടിപ്പിക്കുകയും കോശങ്ങളിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നതും ബാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് തടയുന്നു.

2. ആഗ്ലൂറ്റിനേഷൻ: ആൻറിബോഡികൾ രോഗാണുവിനോട് ചേരുകയും അത് ഒന്നിച്ച് കൂട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇത് രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന് രോഗകാരിയെ തിരിച്ചറിയാനും നശിപ്പിക്കാനും എളുപ്പമാക്കുന്നു.

3. ഒപ്‌സോണൈസേഷൻ: ആൻറിബോഡികൾ രോഗകാരിയുമായി ഘടിപ്പിക്കുകയും രോഗകാരിയെ വിഴുങ്ങാനും നശിപ്പിക്കാനും കഴിയുന്ന മാക്രോഫേജുകൾ പോലുള്ള പ്രത്യേക കോശങ്ങളാൽ നാശത്തിനായി അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.

13. T-Lymphocytes

T-lymphocytes are a type of white blood cell that is a part of the immune system. They are responsible for helping the body fight off infections and diseases. They are also involved in the regulation of immune responses and the body’s defences against foreign substances. T-lymphocytes are divided into two main categories: helper T-cells and cytotoxic T-cells. Helper T-cells are responsible for stimulating other cells to fight off infection, while cytotoxic T-cells directly attack and kill infected cells in the body. These cells are produced in the thymus gland and can differentiate into either helper or cytotoxic T-cells. They are also capable of recognizing and responding to antigens that are presented by other cells in the body. This allows them to identify foreign material and respond to it appropriately. T-lymphocytes are essential for a healthy immune system and are involved in both adaptive and innate immunity.

13. ടി-ലിംഫോസൈറ്റുകൾ

പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന്റെ ഭാഗമായ ഒരു തരം വെളുത്ത രക്താണുക്കളാണ് ടി-ലിംഫോസൈറ്റുകൾ. അണുബാധകളെയും രോഗങ്ങളെയും ചെറുക്കാൻ ശരീരത്തെ സഹായിക്കുന്നതിന് അവർ ഉത്തരവാദികളാണ്. രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണത്തിലും വിദേശ പദാർത്ഥങ്ങൾക്കെതിരായ ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധത്തിലും അവർ ഉൾപ്പെടുന്നു. ടി-ലിംഫോസൈറ്റുകളെ രണ്ട് പ്രധാന വിഭാഗങ്ങളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു: സഹായ ടി-സെല്ലുകളും സൈറ്റോടോക്സിക് ടി-സെല്ലുകളും. അണുബാധയ്‌ക്കെതിരെ പോരാടുന്നതിന് മറ്റ് കോശങ്ങളെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നതിന് സഹായി ടി-സെല്ലുകൾ ഉത്തരവാദികളാണ്, അതേസമയം സൈറ്റോടോക്സിക് ടി-കോശങ്ങൾ ശരീരത്തിലെ രോഗബാധിത കോശങ്ങളെ നേരിട്ട് ആക്രമിക്കുകയും കൊല്ലുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ കോശങ്ങൾ തൈമസ് ഗ്രന്ഥിയിൽ ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, അവ സഹായി അല്ലെങ്കിൽ സൈറ്റോടോക്സിക് ടി-സെല്ലുകളായി വേർതിരിക്കാനാകും. ശരീരത്തിലെ മറ്റ് കോശങ്ങൾ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ആന്റിജനുകളെ തിരിച്ചറിയാനും പ്രതികരിക്കാനും അവയ്ക്ക് കഴിയും. വിദേശ വസ്തുക്കൾ തിരിച്ചറിയാനും ഉചിതമായി പ്രതികരിക്കാനും ഇത് അവരെ അനുവദിക്കുന്നു. ടി-ലിംഫോസൈറ്റുകൾ ആരോഗ്യകരമായ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്, അവ അഡാപ്റ്റീവ്, സഹജമായ പ്രതിരോധശേഷി എന്നിവയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.

14. Lymph and defence

The lymphatic system is a network of tissues and organs that help the body fight against infection and disease. It is part of the body’s immune system and includes the lymph nodes, tonsils, thymus, spleen, and bone marrow. These organs and tissues produce, store, and carry white blood cells that fight infection and other diseases. The lymphatic system also helps the body flush out toxins, waste, and other unwanted materials. The lymph nodes act as filters that trap bacteria and other disease-causing agents. This helps the body fight infection and disease and keep the body healthy. The spleen helps to filter and recycle old red blood cells and produce new ones. The thymus is responsible for the production of T cells, which are white blood cells that help fight infection. The tonsils are an important part of the body’s defence system and help to trap bacteria, viruses, and other disease-causing agents before they can enter the body.

14. ലിംഫും പ്രതിരോധവും

അണുബാധയ്‌ക്കെതിരെയും രോഗത്തിനെതിരെയും പോരാടാൻ ശരീരത്തെ സഹായിക്കുന്ന ടിഷ്യൂകളുടെയും അവയവങ്ങളുടെയും ഒരു ശൃംഖലയാണ് ലിംഫറ്റിക് സിസ്റ്റം. ഇത് ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്, അതിൽ ലിംഫ് നോഡുകൾ, ടോൺസിലുകൾ, തൈമസ്, പ്ലീഹ, അസ്ഥി മജ്ജ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഈ അവയവങ്ങളും ടിഷ്യുകളും അണുബാധയെയും മറ്റ് രോഗങ്ങളെയും ചെറുക്കുന്ന വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുകയും സംഭരിക്കുകയും വഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ശരീരത്തിലെ വിഷവസ്തുക്കളും മാലിന്യങ്ങളും മറ്റ് അനാവശ്യ വസ്തുക്കളും പുറന്തള്ളാനും ലിംഫറ്റിക് സിസ്റ്റം സഹായിക്കുന്നു. ലിംഫ് നോഡുകൾ ബാക്ടീരിയകളെയും മറ്റ് രോഗകാരണ ഏജന്റുമാരെയും കുടുക്കുന്ന ഫിൽട്ടറുകളായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. ഇത് ശരീരത്തെ അണുബാധയെയും രോഗങ്ങളെയും ചെറുക്കാനും ശരീരത്തെ ആരോഗ്യത്തോടെ നിലനിർത്താനും സഹായിക്കുന്നു. പഴയ ചുവന്ന രക്താണുക്കളെ ഫിൽട്ടർ ചെയ്യാനും പുനരുപയോഗിക്കാനും പുതിയവ ഉത്പാദിപ്പിക്കാനും പ്ലീഹ സഹായിക്കുന്നു. അണുബാധയെ ചെറുക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന വെളുത്ത രക്താണുക്കളായ ടി സെല്ലുകളുടെ ഉത്പാദനത്തിന് തൈമസ് ഉത്തരവാദിയാണ്. ടോൺസിലുകൾ ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗമാണ്, കൂടാതെ ബാക്ടീരിയ, വൈറസുകൾ, മറ്റ് രോഗകാരണ ഏജന്റുമാർ എന്നിവ ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അവയെ കുടുക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

15. Immunization

 Immunization is the process by which an individual’s immune system is stimulated to develop immunity to a specific disease or set of diseases. Immunization involves the administration of a vaccine, which contains antigens (substances that stimulate an immune response) that mimic the disease-causing organism, thus stimulating the body to produce antibodies (immune molecules) against the organism. These antibodies provide long-lasting protection against the disease and can be passed on to future generations. Immunization is an important public health tool that has saved millions of lives and is responsible for eliminating many dangerous diseases, such as smallpox, polio and measles.

Vaccination is a critical tool for preventing and controlling infectious diseases in humans and animals. Vaccines stimulate the body’s own immune system to protect against disease-causing agents such as bacteria and viruses. Vaccines are considered one of the most successful and cost-effective public health interventions available. Vaccination helps to protect individuals, communities and whole populations from infectious diseases, and can save lives and reduce suffering from preventable illnesses, including some of the most serious and deadly diseases. Vaccination has been credited with saving millions of lives and eradicating smallpox, the only human disease that has been completely eliminated. Vaccination is also an important tool for controlling the spread of zoonotic diseases, or diseases that spread between animals and humans.

Components of vaccines

1. Antigen: This is the main component of a vaccine and is usually a weakened or inactive form of the virus or bacteria against which the vaccine provides protection.

2. Adjuvant: This is an additional component that helps to stimulate the body’s immune response to the antigen and make the vaccine more effective.

3. Preservatives: Chemicals such as formaldehyde or thimerosal are often included in vaccines to prevent contamination and ensure the vaccine’s potency.

4. Stabilizers: Vaccines often contain stabilizers such as sugar or gelatin to protect the antigen from breakdown or change in structure.

5. Inactivating agents: In some vaccines, an inactivating agent such as alum is added to ensure that the virus or bacteria in the vaccine is dead or inactive.

6. Antibiotics: Antibiotics such as neomycin may be added to certain vaccines to prevent contamination from bacteria.

Antigens and antibodies

Antigens are molecules that are foreign to the body and can trigger an immune response. They can be proteins, carbohydrates, or lipids, and are typically found on the surface of bacteria, viruses, and other microorganisms. Antibodies are proteins produced by the body in response to an antigen. They bind to the antigen, marking it for destruction by the immune system.

15. പ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പ്പ്

  ഒരു പ്രത്യേക രോഗത്തിനോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു കൂട്ടം രോഗങ്ങൾക്കോ ഉള്ള പ്രതിരോധശേഷി വികസിപ്പിക്കുന്നതിന് ഒരു വ്യക്തിയുടെ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്ന പ്രക്രിയയാണ് പ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പ്പ്. രോഗമുണ്ടാക്കുന്ന ജീവിയെ അനുകരിക്കുന്ന ആന്റിജനുകൾ (പ്രതിരോധ പ്രതികരണത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്ന പദാർത്ഥങ്ങൾ) അടങ്ങുന്ന ഒരു വാക്സിൻ നൽകൽ പ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പ്പിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു, അങ്ങനെ ശരീരത്തിനെതിരെ ആന്റിബോഡികൾ (രോഗപ്രതിരോധ തന്മാത്രകൾ) ഉത്പാദിപ്പിക്കാൻ ശരീരത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നു. ഈ ആന്റിബോഡികൾ രോഗത്തിനെതിരെ ദീർഘകാല സംരക്ഷണം നൽകുകയും ഭാവി തലമുറകളിലേക്ക് പകരുകയും ചെയ്യും. ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകളുടെ ജീവൻ രക്ഷിച്ചതും വസൂരി, പോളിയോ, അഞ്ചാംപനി തുടങ്ങിയ അപകടകരമായ നിരവധി രോഗങ്ങളെ ഇല്ലാതാക്കുന്നതിന് ഉത്തരവാദിയായതുമായ ഒരു പ്രധാന പൊതുജനാരോഗ്യ ഉപകരണമാണ് പ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പ്പ്.

മനുഷ്യരിലും മൃഗങ്ങളിലും പകർച്ചവ്യാധികൾ തടയുന്നതിനും നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനുമുള്ള ഒരു നിർണായക ഉപകരണമാണ് വാക്സിനേഷൻ. വാക്‌സിനുകൾ ശരീരത്തിന്റെ സ്വന്തം പ്രതിരോധ സംവിധാനത്തെ ഉത്തേജിപ്പിച്ച് ബാക്ടീരിയ, വൈറസ് തുടങ്ങിയ രോഗകാരണ ഘടകങ്ങളിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുന്നു. ലഭ്യമായ ഏറ്റവും വിജയകരവും ചെലവ് കുറഞ്ഞതുമായ പൊതുജനാരോഗ്യ ഇടപെടലുകളിലൊന്നായി വാക്സിനുകൾ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. വാക്സിനേഷൻ വ്യക്തികളെയും സമൂഹങ്ങളെയും മുഴുവൻ ജനങ്ങളെയും പകർച്ചവ്യാധികളിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു, കൂടാതെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാനും ഏറ്റവും ഗുരുതരവും മാരകവുമായ ചില രോഗങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള തടയാവുന്ന രോഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള കഷ്ടപ്പാടുകൾ കുറയ്ക്കാനും കഴിയും. വാക്സിനേഷൻ ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ജീവൻ രക്ഷിക്കുകയും പൂർണ്ണമായും ഇല്ലാതാക്കിയ ഒരേയൊരു മനുഷ്യ രോഗമായ വസൂരി ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്തു. സൂനോട്ടിക് രോഗങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ മൃഗങ്ങൾക്കും മനുഷ്യർക്കും ഇടയിൽ പടരുന്ന രോഗങ്ങളുടെ വ്യാപനം നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു പ്രധാന ഉപകരണം കൂടിയാണ് വാക്സിനേഷൻ.

വാക്സിനുകളുടെ ഘടകങ്ങൾ

1. ആന്റിജൻ: ഇത് ഒരു വാക്സിനിലെ പ്രധാന ഘടകമാണ്, ഇത് സാധാരണയായി വാക്സിൻ സംരക്ഷണം നൽകുന്ന വൈറസിന്റെയോ ബാക്ടീരിയയുടെയോ ദുർബലമായ അല്ലെങ്കിൽ നിർജ്ജീവമായ രൂപമാണ്.

2. അഡ്ജുവന്റ്: ആന്റിജനോടുള്ള ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധ പ്രതികരണത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കാനും വാക്സിൻ കൂടുതൽ ഫലപ്രദമാക്കാനും സഹായിക്കുന്ന ഒരു അധിക ഘടകമാണിത്.

3. പ്രിസർവേറ്റീവുകൾ: ഫോർമാൽഡിഹൈഡ് അല്ലെങ്കിൽ തിമറോസൽ പോലുള്ള രാസവസ്തുക്കൾ വാക്സിനുകളിൽ മലിനീകരണം തടയുന്നതിനും വാക്സിൻ ശക്തി ഉറപ്പാക്കുന്നതിനും പലപ്പോഴും ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.

4. സ്റ്റെബിലൈസറുകൾ: വാക്സിനുകളിൽ പലപ്പോഴും ആന്റിജനെ തകരുന്നതിൽ നിന്നോ ഘടനയിലെ മാറ്റത്തിൽ നിന്നോ സംരക്ഷിക്കാൻ പഞ്ചസാര അല്ലെങ്കിൽ ജെലാറ്റിൻ പോലുള്ള സ്റ്റെബിലൈസറുകൾ അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.

5. നിർജ്ജീവമാക്കുന്ന ഏജന്റുകൾ: ചില വാക്സിനുകളിൽ, വാക്സിനിലെ വൈറസുകളോ ബാക്ടീരിയകളോ നിർജ്ജീവമാണോ അല്ലെങ്കിൽ നിർജ്ജീവമാണോ എന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ ആലം പോലുള്ള ഒരു നിർജ്ജീവമാക്കുന്ന ഏജന്റ് ചേർക്കുന്നു.

6. ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ: ബാക്ടീരിയയിൽ നിന്നുള്ള മലിനീകരണം തടയാൻ ചില വാക്സിനുകളിൽ നിയോമൈസിൻ പോലുള്ള ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ ചേർക്കാം.

ആന്റിജനുകളും ആന്റിബോഡികളും

ശരീരത്തിന് അന്യമായതും രോഗപ്രതിരോധ പ്രതികരണത്തിന് കാരണമാകുന്നതുമായ തന്മാത്രകളാണ് ആന്റിജനുകൾ. അവ പ്രോട്ടീനുകളോ കാർബോഹൈഡ്രേറ്റുകളോ ലിപിഡുകളോ ആകാം, അവ സാധാരണയായി ബാക്ടീരിയ, വൈറസുകൾ, മറ്റ് സൂക്ഷ്മാണുക്കൾ എന്നിവയുടെ ഉപരിതലത്തിൽ കാണപ്പെടുന്നു. ഒരു ആൻറിജനോടുള്ള പ്രതികരണമായി ശരീരം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന പ്രോട്ടീനുകളാണ് ആന്റിബോഡികൾ. അവർ ആന്റിജനുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു, രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്താൽ അതിനെ നശിപ്പിക്കാൻ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.

16. Modern diagnostic tools and their usage

1. Computerized Tomography (CT) Scan: This imaging tool uses X-rays and a computer to create detailed cross-sectional images of the body. It is often used to diagnose cancer, detect internal injuries, and assess heart and lung conditions.

2. Magnetic Resonance Imaging (MRI): This imaging tool uses a strong magnetic field and radio waves to create detailed images of the body’s internal structures. It is used to diagnose many conditions including cancer, neurological disorders, and musculoskeletal conditions.

3. Ultrasound: This imaging tool uses sound waves to create images of the body’s internal organs and structures. It is used to diagnose a variety of conditions including pregnancy, abdominal pain, and cardiovascular diseases.

4. X-ray: This imaging tool uses X-ray radiation to create images of the body’s internal structures. It is used to diagnose fractures, detect tumors, and assess the size and shape of organs.

5. Blood Tests: Blood tests are used to diagnose a variety of conditions such as anemia, infections, and cancers. They are also used to monitor the effectiveness of treatments.

6. Endoscopy: This imaging tool uses a thin, lighted tube to visualize the inside of the body. It is used to diagnose digestive system conditions such as tumors and infections.

16. ആധുനിക ഡയഗ്നോസ്റ്റിക് ഉപകരണങ്ങളും അവയുടെ ഉപയോഗവും

1. കംപ്യൂട്ടറൈസ്ഡ് ടോമോഗ്രഫി (സിടി) സ്കാൻ: ശരീരത്തിന്റെ വിശദമായ ക്രോസ്-സെക്ഷണൽ ഇമേജുകൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ ഈ ഇമേജിംഗ് ഉപകരണം എക്സ്-റേകളും കമ്പ്യൂട്ടറും ഉപയോഗിക്കുന്നു. ക്യാൻസർ കണ്ടുപിടിക്കുന്നതിനും ആന്തരിക മുറിവുകൾ കണ്ടെത്തുന്നതിനും ഹൃദയത്തിന്റെയും ശ്വാസകോശത്തിന്റെയും അവസ്ഥ വിലയിരുത്തുന്നതിനും ഇത് പലപ്പോഴും ഉപയോഗിക്കുന്നു.

2. മാഗ്നെറ്റിക് റെസൊണൻസ് ഇമേജിംഗ് (എംആർഐ): ശരീരത്തിന്റെ ആന്തരിക ഘടനകളുടെ വിശദമായ ചിത്രങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ ഈ ഇമേജിംഗ് ഉപകരണം ശക്തമായ കാന്തിക മണ്ഡലവും റേഡിയോ തരംഗങ്ങളും ഉപയോഗിക്കുന്നു. ക്യാൻസർ, ന്യൂറോളജിക്കൽ ഡിസോർഡേഴ്സ്, മസ്കുലോസ്കെലെറ്റൽ അവസ്ഥകൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെ പല അവസ്ഥകളും കണ്ടുപിടിക്കാൻ ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു.

3. അൾട്രാസൗണ്ട്: ശരീരത്തിന്റെ ആന്തരിക അവയവങ്ങളുടെയും ഘടനകളുടെയും ചിത്രങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ ഈ ഇമേജിംഗ് ഉപകരണം ശബ്ദ തരംഗങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഗർഭധാരണം, വയറുവേദന, ഹൃദയ സംബന്ധമായ അസുഖങ്ങൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള വിവിധ അവസ്ഥകൾ നിർണ്ണയിക്കാൻ ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു.

4. എക്സ്-റേ: ശരീരത്തിന്റെ ആന്തരിക ഘടനകളുടെ ചിത്രങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ ഈ ഇമേജിംഗ് ഉപകരണം എക്സ്-റേ റേഡിയേഷൻ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഒടിവുകൾ കണ്ടെത്താനും മുഴകൾ കണ്ടെത്താനും അവയവങ്ങളുടെ വലുപ്പവും രൂപവും വിലയിരുത്താനും ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു.

5. രക്തപരിശോധനകൾ: അനീമിയ, അണുബാധ, ക്യാൻസർ തുടങ്ങിയ വിവിധ അവസ്ഥകൾ കണ്ടെത്തുന്നതിന് രക്തപരിശോധന ഉപയോഗിക്കുന്നു. ചികിത്സയുടെ ഫലപ്രാപ്തി നിരീക്ഷിക്കാനും അവ ഉപയോഗിക്കുന്നു.

6. എൻഡോസ്കോപ്പി: ശരീരത്തിന്റെ ഉൾഭാഗം ദൃശ്യവൽക്കരിക്കുന്നതിന് ഈ ഇമേജിംഗ് ഉപകരണം നേർത്തതും പ്രകാശമുള്ളതുമായ ഒരു ട്യൂബ് ഉപയോഗിക്കുന്നു. ട്യൂമറുകളും അണുബാധകളും പോലുള്ള ദഹനവ്യവസ്ഥയുടെ അവസ്ഥ നിർണ്ണയിക്കാൻ ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു.

17. Laboratory test

A laboratory test is a type of medical test that is performed in a laboratory setting. These tests are typically used to diagnose or monitor a wide variety of medical conditions, such as infections, allergies, heart disease, and many other diseases and conditions. Some laboratory tests are simple and involve just a few steps, while others are more complex and involve a variety of instruments, techniques, and chemicals. Depending on the type of test, samples of blood, urine, or other body fluid or tissue may be collected and analyzed in order to provide the doctor with information about the health of the patient.

17. ലബോറട്ടറി പരിശോധന

ലബോറട്ടറി ക്രമീകരണത്തിൽ നടത്തുന്ന ഒരു തരം മെഡിക്കൽ പരിശോധനയാണ് ലബോറട്ടറി പരിശോധന. അണുബാധകൾ, അലർജികൾ, ഹൃദ്രോഗങ്ങൾ, മറ്റ് പല രോഗങ്ങളും അവസ്ഥകളും പോലെയുള്ള വൈവിധ്യമാർന്ന മെഡിക്കൽ അവസ്ഥകൾ നിർണ്ണയിക്കുന്നതിനോ നിരീക്ഷിക്കുന്നതിനോ ഈ പരിശോധനകൾ സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. ചില ലബോറട്ടറി പരിശോധനകൾ ലളിതവും കുറച്ച് ഘട്ടങ്ങൾ മാത്രം ഉൾക്കൊള്ളുന്നതുമാണ്, മറ്റുള്ളവ കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണവും വിവിധ ഉപകരണങ്ങളും സാങ്കേതിക വിദ്യകളും രാസവസ്തുക്കളും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. പരിശോധനയുടെ തരം അനുസരിച്ച്, രോഗിയുടെ ആരോഗ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങൾ ഡോക്ടർക്ക് നൽകുന്നതിന് രക്തം, മൂത്രം, അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് ശരീരദ്രവങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ ടിഷ്യു എന്നിവയുടെ സാമ്പിളുകൾ ശേഖരിക്കുകയും വിശകലനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യാം.

18. Antibiotics

Antibiotics are medications used to treat bacterial infections. They work by either killing bacteria or inhibiting their growth. They are available in many forms, including tablets, capsules, liquids, creams, and injections. Antibiotics can be classified into two broad categories: broad-spectrum antibiotics and narrow-spectrum antibiotics. Broad-spectrum antibiotics are effective against a wide range of bacteria, while narrow-spectrum antibiotics are effective against fewer types of bacteria .The discovery of antibiotics is largely credited to Alexander Fleming. In September 1928, Fleming was studying staphylococci, a type of bacteria, when he noticed that a mould that had contaminated one of his Petri dishes had killed many of the bacteria. After further investigation, Fleming was able to isolate the penicillin mould and eventually developed a method to produce large amounts of the antibiotic. Since then, a number of antibiotics have been discovered and developed, including ampicillin, tetracycline, and ciprofloxacin.

Common side effects of antibiotics include:

– Nausea

– Vomiting

– Stomach cramps

– Rashes or other skin reactions

– Headache

– Vaginal itching or discharge

– Fungal or yeast infections

– Allergic reactions, such as anaphylaxis

– Clostridium difficile (C. diff) infection

– Kidney damage or failure

18. ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ

ബാക്ടീരിയ അണുബാധയെ ചികിത്സിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന മരുന്നുകളാണ് ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ. ഒന്നുകിൽ ബാക്ടീരിയകളെ കൊല്ലുകയോ അവയുടെ വളർച്ചയെ തടയുകയോ ചെയ്തുകൊണ്ടാണ് അവ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. ഗുളികകൾ, ഗുളികകൾ, ദ്രാവകങ്ങൾ, ക്രീമുകൾ, കുത്തിവയ്പ്പുകൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി രൂപങ്ങളിൽ അവ ലഭ്യമാണ്. ആൻറിബയോട്ടിക്കുകളെ രണ്ട് വിശാലമായ വിഭാഗങ്ങളായി തിരിക്കാം: ബ്രോഡ്-സ്പെക്ട്രം ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ, നാരോ സ്പെക്ട്രം ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ. ബ്രോഡ്-സ്പെക്ട്രം ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ വൈവിധ്യമാർന്ന ബാക്ടീരിയകൾക്കെതിരെ ഫലപ്രദമാണ്, അതേസമയം നാരോ-സ്പെക്ട്രം ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ കുറച്ച് തരത്തിലുള്ള ബാക്ടീരിയകൾക്കെതിരെ ഫലപ്രദമാണ്. 1928 സെപ്റ്റംബറിൽ, ഫ്ലെമിംഗ് ഒരു തരം ബാക്ടീരിയയായ സ്റ്റാഫൈലോകോക്കിയെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുകയായിരുന്നു, തന്റെ പെട്രി വിഭവങ്ങളിലൊന്നിൽ മലിനമായ ഒരു പൂപ്പൽ പല ബാക്ടീരിയകളെയും നശിപ്പിച്ചതായി അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിച്ചു. കൂടുതൽ അന്വേഷണത്തിന് ശേഷം, പെൻസിലിൻ പൂപ്പൽ വേർതിരിച്ചെടുക്കാൻ ഫ്ലെമിങ്ങിന് കഴിഞ്ഞു, ഒടുവിൽ വലിയ അളവിൽ ആൻറിബയോട്ടിക് ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു രീതി വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു. അതിനുശേഷം, ആംപിസിലിൻ, ടെട്രാസൈക്ലിൻ, സിപ്രോഫ്ലോക്സാസിൻ എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ കണ്ടെത്തുകയും വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

ആൻറിബയോട്ടിക്കുകളുടെ സാധാരണ പാർശ്വഫലങ്ങൾ ഇവയാണ്:

– ഓക്കാനം

– ഛർദ്ദി

– വയറുവേദന

– തിണർപ്പ് അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് ചർമ്മ പ്രതികരണങ്ങൾ

– തലവേദന

– യോനിയിൽ ചൊറിച്ചിൽ അല്ലെങ്കിൽ ഡിസ്ചാർജ്

– ഫംഗസ് അല്ലെങ്കിൽ യീസ്റ്റ് അണുബാധ

– അനാഫൈലക്സിസ് പോലുള്ള അലർജി പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങൾ

– ക്ലോസ്ട്രിഡിയം ഡിഫിസൈൽ (സി. ഡിഫ്) അണുബാധ

– വൃക്ക തകരാറ് അല്ലെങ്കിൽ പരാജയം.

19. First aid

First aid is the immediate care given to a person who has been injured or is in sudden physical distress. It is important to be prepared to provide first aid in any situation to help save a life. Common first aid techniques include cleaning and bandaging wounds, controlling bleeding, providing CPR, and using a defibrillator. It is important to remain calm and think logically when providing first aid, as every situation is different and may require different techniques. Knowing basic first aid techniques can help to save lives in emergency situations.

19. പ്രഥമശുശ്രൂഷ

പരിക്കേൽക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ പെട്ടെന്ന് ശാരീരിക അസ്വസ്ഥതകൾ ഉണ്ടാകുകയോ ചെയ്ത ഒരാൾക്ക് ഉടൻ നൽകുന്ന പരിചരണമാണ് പ്രഥമശുശ്രൂഷ. ഒരു ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നതിന് ഏത് സാഹചര്യത്തിലും പ്രഥമശുശ്രൂഷ നൽകാൻ തയ്യാറാകേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്. മുറിവുകൾ വൃത്തിയാക്കുക, കെട്ടുക, രക്തസ്രാവം നിയന്ത്രിക്കുക, CPR നൽകുക, ഒരു ഡിഫിബ്രിലേറ്റർ ഉപയോഗിക്കുക എന്നിവയാണ് സാധാരണ പ്രഥമശുശ്രൂഷാ വിദ്യകൾ. പ്രഥമശുശ്രൂഷ നൽകുമ്പോൾ ശാന്തത പാലിക്കുകയും യുക്തിസഹമായി ചിന്തിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്, കാരണം ഓരോ സാഹചര്യവും വ്യത്യസ്തവും വ്യത്യസ്ത സാങ്കേതിക വിദ്യകൾ ആവശ്യമായി വന്നേക്കാം. അടിസ്ഥാന പ്രഥമ ശുശ്രൂഷാ വിദ്യകൾ അറിയുന്നത് അടിയന്തിര സാഹചര്യങ്ങളിൽ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കും.

20. During accidents heavy loss of blood occurs. How can this blood loss resolved?

The most important way to resolve heavy blood loss during an accident is to provide first aid as soon as possible. This includes applying direct pressure to the wound to stop the bleeding, elevating the wound above the level of the heart, and applying a sterile bandage to the wound. It is also important to seek medical attention as soon as possible to ensure that any blood loss is addressed properly.

20. അപകടങ്ങളിൽ കനത്ത രക്തനഷ്ടം സംഭവിക്കുന്നു. ഈ രക്തനഷ്ടം എങ്ങനെ പരിഹരിക്കാനാകും?

അപകടസമയത്ത് കനത്ത രക്തനഷ്ടം പരിഹരിക്കാനുള്ള ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട മാർഗം എത്രയും വേഗം പ്രഥമശുശ്രൂഷ നൽകുക എന്നതാണ്. രക്തസ്രാവം നിർത്താൻ മുറിവിൽ നേരിട്ട് സമ്മർദ്ദം ചെലുത്തുക, മുറിവ് ഹൃദയത്തിന്റെ തലത്തിൽ നിന്ന് ഉയർത്തുക, മുറിവിൽ അണുവിമുക്തമായ ബാൻഡേജ് പ്രയോഗിക്കുക എന്നിവ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. രക്തനഷ്ടം ശരിയായി പരിഹരിക്കപ്പെടുന്നുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ എത്രയും വേഗം വൈദ്യസഹായം തേടേണ്ടതും പ്രധാനമാണ്.

21. Blood transfusion

Blood transfusion is a medical procedure in which blood or a blood component is transferred from one person (donor) into another person’s bloodstream. The purpose of a blood transfusion may be to replace lost blood components, such as red blood cells, white blood cells, plasma, clotting factors, or platelets. Blood transfusions can also be used to treat a severe reaction to a drug, to treat anemia, or to treat a condition caused by a lack of certain antibodies.

21. രക്തനിവേശണം

ഒരു വ്യക്തിയിൽ നിന്ന് (ദാതാവിൽ) നിന്ന് മറ്റൊരു വ്യക്തിയുടെ രക്തപ്രവാഹത്തിലേക്ക് രക്തമോ രക്ത ഘടകമോ കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്ന ഒരു മെഡിക്കൽ പ്രക്രിയയാണ് രക്തപ്പകർച്ച. രക്തപ്പകർച്ചയുടെ ഉദ്ദേശ്യം ചുവന്ന രക്താണുക്കൾ, വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ, പ്ലാസ്മ, കട്ടപിടിക്കുന്ന ഘടകങ്ങൾ, അല്ലെങ്കിൽ പ്ലേറ്റ്ലെറ്റുകൾ എന്നിവ പോലെ നഷ്ടപ്പെട്ട രക്ത ഘടകങ്ങൾ മാറ്റിസ്ഥാപിക്കുക എന്നതാണ്. ഒരു മരുന്നിനോടുള്ള കഠിനമായ പ്രതികരണത്തെ ചികിത്സിക്കുന്നതിനും വിളർച്ച ചികിത്സിക്കുന്നതിനും അല്ലെങ്കിൽ ചില ആന്റിബോഡികളുടെ അഭാവം മൂലമുണ്ടാകുന്ന അവസ്ഥയെ ചികിത്സിക്കുന്നതിനും രക്തപ്പകർച്ചകൾ ഉപയോഗിക്കാം.

22. Precautions of blood transfusion

1. Proper identification of donor and recipient: Before any blood transfusion, both the donor and the recipient must be identified to ensure that the right blood is given to the right person.

2. Proper screening of donor blood: All donated blood must be tested for diseases such as HIV, hepatitis, and syphilis.

3. Compatibility testing: The donated blood must be tested to ensure that it is compatible with the recipient’s blood type.

4. Use of sterile supplies: All needles, tubing, and other supplies used during the transfusion must be sterile to prevent the transmission of germs and other contaminants.

5. Monitoring of vital signs: During a transfusion, the patient’s vital signs, such as blood pressure and heart rate, must be monitored to detect any reactions to the blood.

6. Use of blood warmers: To prevent hypothermia, it is important to use a blood warmer during transfusions.

7. Discard unused blood: Any unused blood or blood products must be discarded and not reused.

22. രക്തനിവേശനത്തിൻ്റെ മുൻകരുതലുകൾ

1. ദാതാവിന്റെയും സ്വീകർത്താവിന്റെയും ശരിയായ തിരിച്ചറിയൽ: ഏതെങ്കിലും രക്തപ്പകർച്ചയ്ക്ക് മുമ്പ്, ശരിയായ വ്യക്തിക്ക് ശരിയായ രക്തം നൽകുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ ദാതാവിനെയും സ്വീകർത്താവിനെയും തിരിച്ചറിയണം.

2. ദാതാവിന്റെ രക്തത്തിന്റെ ശരിയായ പരിശോധന: ദാനം ചെയ്യുന്ന എല്ലാ രക്തവും എച്ച്ഐവി, ഹെപ്പറ്റൈറ്റിസ്, സിഫിലിസ് തുടങ്ങിയ രോഗങ്ങൾക്കായി പരിശോധിക്കണം.

3. അനുയോജ്യതാ പരിശോധന: ദാനം ചെയ്ത രക്തം സ്വീകർത്താവിന്റെ രക്തഗ്രൂപ്പുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നുണ്ടോയെന്ന് പരിശോധിക്കണം.

4. അണുവിമുക്തമായ സാധനങ്ങളുടെ ഉപയോഗം: രക്തപ്പകർച്ചയ്ക്കിടെ ഉപയോഗിക്കുന്ന എല്ലാ സൂചികൾ, ട്യൂബുകൾ, മറ്റ് സാധനങ്ങൾ എന്നിവ അണുക്കളും മറ്റ് മാലിന്യങ്ങളും പകരുന്നത് തടയാൻ അണുവിമുക്തമായിരിക്കണം.

5. സുപ്രധാന അടയാളങ്ങളുടെ നിരീക്ഷണം: രക്തപ്പകർച്ചയ്ക്കിടെ, രക്തസമ്മർദ്ദം, ഹൃദയമിടിപ്പ് തുടങ്ങിയ രോഗിയുടെ സുപ്രധാന അടയാളങ്ങൾ, രക്തത്തോടുള്ള എന്തെങ്കിലും പ്രതികരണങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നതിന് നിരീക്ഷിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

6. ബ്ലഡ് വാമറുകളുടെ ഉപയോഗം: ഹൈപ്പോഥെർമിയ തടയുന്നതിന്, രക്തനിവേശനത്തിനിടെ രക്തം ചൂടാക്കുന്നത് പ്രധാനമാണ്.

7. ഉപയോഗിക്കാത്ത രക്തം ഉപേക്ഷിക്കുക: ഉപയോഗിക്കാത്ത രക്തമോ രക്ത ഉൽപന്നങ്ങളോ ഉപേക്ഷിക്കണം, വീണ്ടും ഉപയോഗിക്കരുത്.

23. Blood grouping

Blood grouping is the process of determining an individual’s blood type. It is based on the presence or absence of certain antigens (substances that can stimulate an immune response) on the surface of red blood cells. The most common system of blood typing is the ABO system, which is based on the presence or absence of two antigens, A and B, on the surface of red blood cells.

The ABO blood group system includes four types of blood: A, B, AB, and O. Type A blood contains the A antigen, type B blood contains the B antigen, type AB blood contains both A and B antigens, and type O blood does not contain either antigen. In addition to the ABO system, there are several other blood grouping systems that are based on other antigens on the surface of red blood cells. These include the Rh system, the Kidd system, the MNS system, and the Lutheran system.

Blood typing is important because it determines which blood types are compatible with each other for a safe blood transfusion. For example, a person with type A blood can only receive type A or type O blood, while a person with type B blood can only receive type B or type O blood. Type AB blood can receive any type of blood, and type O blood is considered the “universal donor” and can donate to any other type.

23. രക്തഗ്രൂപ്പ്

ഒരു വ്യക്തിയുടെ രക്തഗ്രൂപ്പ് നിർണ്ണയിക്കുന്ന പ്രക്രിയയാണ് രക്തഗ്രൂപ്പ്. ചുവന്ന രക്താണുക്കളുടെ ഉപരിതലത്തിൽ ചില ആന്റിജനുകളുടെ (പ്രതിരോധ പ്രതികരണത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്ന പദാർത്ഥങ്ങൾ) സാന്നിധ്യമോ അഭാവമോ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് ഇത്. ചുവന്ന രക്താണുക്കളുടെ ഉപരിതലത്തിൽ എ, ബി എന്നീ രണ്ട് ആന്റിജനുകളുടെ സാന്നിധ്യമോ അഭാവമോ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള എബിഒ സംവിധാനമാണ് രക്തം ടൈപ്പിംഗിന്റെ ഏറ്റവും സാധാരണമായ സംവിധാനം.

എബിഒ രക്തഗ്രൂപ്പ് സിസ്റ്റത്തിൽ നാല് തരം രക്തം ഉൾപ്പെടുന്നു: എ, ബി, എബി, ഒ. ടൈപ്പ് എ രക്തത്തിൽ എ ആന്റിജൻ, ടൈപ്പ് ബി രക്തത്തിൽ ബി ആന്റിജൻ, ടൈപ്പ് എബി രക്തത്തിൽ എ, ബി ആന്റിജനുകൾ, ടൈപ്പ് ഒ രക്തം. ഒരു ആന്റിജനും അടങ്ങിയിട്ടില്ല. ABO സിസ്റ്റത്തിന് പുറമേ, ചുവന്ന രക്താണുക്കളുടെ ഉപരിതലത്തിലെ മറ്റ് ആന്റിജനുകളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള മറ്റ് നിരവധി രക്ത ഗ്രൂപ്പിംഗ് സംവിധാനങ്ങളുണ്ട്. Rh സിസ്റ്റം, കിഡ് സിസ്റ്റം, MNS സിസ്റ്റം, ലൂഥറൻ സിസ്റ്റം എന്നിവ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.

സുരക്ഷിതമായ രക്തപ്പകർച്ചയ്ക്കായി ഏത് രക്തഗ്രൂപ്പുകളാണ് പരസ്പരം പൊരുത്തപ്പെടുന്നതെന്ന് നിർണ്ണയിക്കുന്നതിനാൽ രക്ത ടൈപ്പിംഗ് പ്രധാനമാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, ടൈപ്പ് എ രക്തമുള്ള ഒരാൾക്ക് എ അല്ലെങ്കിൽ തരം ഒ രക്തം മാത്രമേ സ്വീകരിക്കാൻ കഴിയൂ, അതേസമയം ബി ടൈപ്പ് രക്തമുള്ള വ്യക്തിക്ക് ടൈപ്പ് ബി അല്ലെങ്കിൽ ഒ തരം രക്തം മാത്രമേ ലഭിക്കൂ.AB തരം രക്തത്തിന് ഏത് തരത്തിലുള്ള രക്തവും സ്വീകരിക്കാം, കൂടാതെ O തരം രക്തത്തെ “സാർവത്രിക ദാതാവ്” ആയി കണക്കാക്കുകയും മറ്റേതൊരു തരത്തിനും ദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യാം.

24. Defence mechanism in plants

Plants have several defence mechanisms that help them fight off germs. These include physical barriers, such as a waxy cuticle on the leaves that can keep out microbial invaders, as well as chemical defences, such as the production of antimicrobial compounds. Plants also have the ability to recognize and respond to the presence of specific pathogens, triggering a defensive response. Additionally, some plants can produce volatile compounds that signal the presence of disease to other plants and attract beneficial insects that help to defend against pathogens.

Wax covering cuticle

The wax covering the cuticle is known as the cuticle wax. It is a protective wax that is often used in hair care products to protect the hair shaft and scalp from damage and dryness. It helps to lock in moisture and provides a protective barrier against environmental damage. Cuticle wax can also help to reduce frizz and tangles.

Bark

Bark in plants is the protective outer layer of the stem and roots of a tree. It helps to protect the tree from water loss, pests, diseases, and extreme temperatures. Bark also helps to store energy and nutrients for the tree, and provides structural support.

Cell wall

The cell wall is a rigid layer that surrounds the cells of plants, fungi, algae, and some bacteria. It provides structural support and protection, and also acts as a filter that regulates what enters and exits the cell. The cell wall is composed of various polysaccharides and proteins, which can vary depending on the species and the cell type. The outermost layer of the cell wall is composed of a tough, cellulose-rich material known as the primary cell wall, which is further reinforced by a secondary cell wall in many species. The cell wall also contains pores that allow for the passage of water and other molecules.

24. സസ്യങ്ങളിലെ പ്രതിരോധ സംവിധാനം

രോഗാണുക്കളെ ചെറുക്കാൻ സസ്യങ്ങൾക്ക് നിരവധി പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങളുണ്ട്. സൂക്ഷ്മജീവികളുടെ ആക്രമണകാരികളെ അകറ്റി നിർത്താൻ കഴിയുന്ന ഇലകളിലെ മെഴുക് പുറംതൊലി പോലെയുള്ള ശാരീരിക തടസ്സങ്ങളും ആന്റിമൈക്രോബയൽ സംയുക്തങ്ങളുടെ ഉത്പാദനം പോലുള്ള രാസ പ്രതിരോധങ്ങളും ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. പ്രത്യേക രോഗാണുക്കളുടെ സാന്നിധ്യം തിരിച്ചറിയാനും പ്രതികരിക്കാനും സസ്യങ്ങൾക്ക് കഴിവുണ്ട്, ഇത് പ്രതിരോധ പ്രതികരണത്തിന് കാരണമാകുന്നു. കൂടാതെ, ചില സസ്യങ്ങൾക്ക് മറ്റ് സസ്യങ്ങൾക്ക് രോഗത്തിന്റെ സാന്നിധ്യം സൂചിപ്പിക്കുകയും രോഗകാരികളിൽ നിന്ന് പ്രതിരോധിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന ഗുണം ചെയ്യുന്ന പ്രാണികളെ ആകർഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അസ്ഥിര സംയുക്തങ്ങൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കാൻ കഴിയും.

മെഴുക് മൂടുന്ന ക്യൂട്ടിക്കിൾ

ക്യൂട്ടിക്കിളിനെ മൂടുന്ന മെഴുക് ക്യൂട്ടിക്കിൾ വാക്സ് എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. ഹെയർ ഷാഫ്റ്റിനെയും തലയോട്ടിയെയും കേടുപാടുകളിൽ നിന്നും വരൾച്ചയിൽ നിന്നും സംരക്ഷിക്കാൻ പലപ്പോഴും മുടി സംരക്ഷണ ഉൽപ്പന്നങ്ങളിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു സംരക്ഷിത മെഴുക് ആണ് ഇത്. ഇത് ഈർപ്പം തടയാൻ സഹായിക്കുകയും പാരിസ്ഥിതിക നാശത്തിനെതിരെ ഒരു സംരക്ഷണ തടസ്സം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. ക്യൂട്ടിക്കിൾ വാക്‌സ് ഫ്രിസും കുരുക്കുകളും കുറയ്ക്കാനും സഹായിക്കും.

പുറംതൊലി

ചെടികളിലെ പുറംതൊലി ഒരു മരത്തിന്റെ തണ്ടിന്റെയും വേരുകളുടെയും സംരക്ഷിത പുറം പാളിയാണ്. ജലനഷ്ടം, കീടങ്ങൾ, രോഗങ്ങൾ, തീവ്രമായ താപനില എന്നിവയിൽ നിന്ന് വൃക്ഷത്തെ സംരക്ഷിക്കാൻ ഇത് സഹായിക്കുന്നു. മരത്തിന് ആവശ്യമായ ഊർജവും പോഷകങ്ങളും സംഭരിക്കാൻ പുറംതൊലി സഹായിക്കുന്നു, കൂടാതെ ഘടനാപരമായ പിന്തുണയും നൽകുന്നു.

കോശ ഭിത്തി

സസ്യങ്ങൾ, ഫംഗസ്, ആൽഗകൾ, ചില ബാക്ടീരിയകൾ എന്നിവയുടെ കോശങ്ങളെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള ഒരു കർക്കശമായ പാളിയാണ് സെൽ മതിൽ. ഇത് ഘടനാപരമായ പിന്തുണയും സംരക്ഷണവും നൽകുന്നു, കൂടാതെ സെല്ലിൽ പ്രവേശിക്കുന്നതും പുറത്തുകടക്കുന്നതും നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഒരു ഫിൽട്ടറായും പ്രവർത്തിക്കുന്നു. സെൽ മതിൽ വിവിധ പോളിസാക്രറൈഡുകളും പ്രോട്ടീനുകളും ചേർന്നതാണ്, അവ ഇനത്തെയും കോശ തരത്തെയും ആശ്രയിച്ച് വ്യത്യാസപ്പെടാം. സെൽ ഭിത്തിയുടെ ഏറ്റവും പുറത്തെ പാളി, പ്രൈമറി സെൽ മതിൽ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു കടുപ്പമുള്ളതും സെല്ലുലോസ് സമ്പന്നവുമായ ഒരു പദാർത്ഥം കൊണ്ടാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്, ഇത് പല സ്പീഷിസുകളിലും ഒരു ദ്വിതീയ കോശഭിത്തിയാൽ കൂടുതൽ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നു. കോശഭിത്തിയിൽ വെള്ളവും മറ്റ് തന്മാത്രകളും കടന്നുപോകാൻ അനുവദിക്കുന്ന സുഷിരങ്ങളും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published.